Ανοιχτή επιστολή στην ΝΕ.Ο.Σ.

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007 
Γράφει ο Παναγιώτης Α. Καράμπελας
Επίτιμος Πρόεδρος ΝΕ.Ο.Σ.

Καθώς η περίοδος της ενασχόλησής μου με την Νεολαία Ορθόδοξου Συναγερμού από την πρώτη γραμμή ως πρόεδρός της έφτασε στο τέλος της, νοιώθω την ανάγκη τώρα που τα συναισθήματα ξεκαθαρίζουν να πω κάποια πράγματα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους, σύνορκους και συναγωνιστές που βρήκα στη ΝΕ.Ο.Σ. για τον ενθουσιασμό και την πολύτιμη βοήθειά τους σε όλη την πορεία μας. Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα. Δεν θα είχε νόημα, άλλωστε... Ούτε νομίζω πως χρειάζεται να πω ότι θα είμαι πάντα δίπλα τους. Αν δεν το ξέρουν, τότε απέτυχα.

Αυτά που πρέπει να πω όμως, είναι ότι η νεολαία μας πρέπει να συνεχίσει να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Πρέπει να συνεχίσει να διεκδικεί, χωρίς αλαζονεία. Να συνεχίσει να διατηρεί τον ενθουσιασμό της, χωρίς να επιτρέπει αυτός να την ορίζει. Να συνεχίσει να κάνει κριτική, χωρίς να είναι αφοριστική. Να συνεχίσει να διακρίνει πότε πρέπει να απελευθερώσει τον «αγωνιστή» και πότε τον «διπλωμάτη» από μέσα της. Και το κυριότερο, να συνεχίσει να διακρίνει την διαφορά μεταξύ του επιμέρους στόχου και του τελικού στόχου. Να συνεχίσει δηλαδή να κάνει ότι κάναμε όλον αυτόν τον καιρό μαζί...

Σε όλους τους υπολοίπους, έχω να πω: ακούστε την ΝΕ.Ο.Σ. πριν την χαρακτηρίσετε. Πλησιάστε την και στηρίξτε την, είτε είσαστε του κόμματος είτε όχι. Γιατί η ΝΕ.Ο.Σ. είναι εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που δουλεύοντας εξωσυστημικά και μακριά από την προστασία που αυτό θα μπορούσε να προσφέρει, παραμένει αδιάφορη απέναντι στην διαπλοκή του, διακινδυνεύει να «χαρακτηριστεί» και να θυσιάσει το μέλλον της, για το μεγαλύτερο κοινό καλό, γνωρίζοντας ότι αν δεν ριψοκινδυνεύσεις τα πάντα δεν μπορείς να κερδίσεις τίποτα.

Ήταν τιμή μου, λοιπόν, να ηγηθώ των νέων αυτών που ασχολούνται με την πολιτική όχι από προσωπικό τους συμφέρον, αλλά από Πατριωτισμό.

Ήταν τιμή μου να ηγηθώ των νέων αυτών που κινούμενοι με αλτρουισμό άφησαν τις διακοπές τους για να πάνε οργανωμένα να σβήσουν τις φωτιές του καλοκαιριού και μετά να μοιράσουν και την βοήθεια που έστειλε το κόμμα μας.

Ήταν τιμή μου να ηγηθώ εκείνων των ανθρώπων που κατανόησαν επιτέλους ότι το «μαζί» είναι καλύτερο από το «χώρια».

Ήταν τιμή μου να ηγηθώ της Νεολαίας Ορθόδοξου Συναγερμού.

Αρχή σελίδας