• 15 Νοεμβρίου 2013 15:11
• Καταχωρήθηκε σε: Γραφείο Τύπου, Πρόεδρος, Συνεντεύξεις, Χωρίς κατηγορία

Αθήνα,15 Νοεμβρίου 2013 

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ,

ΣΤΟΝ ΤΗΛ/ΚΟ ΣΤΑΘΜΟ «ΣΚΑΪ»

«Βλέπουμε μεγάλες διαταραχές στα κόμματα: το ΠΑΣΟΚ περίπου διαλύεται, στη ΔΗΜ.ΑΡ. υπάρχει μια μεγάλη σύγκρουση των «φιλο-κυβερνητικών» με τους μη «φιλο-κυβερνητικούς», στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α γίνονται διεργασίες αλλά και στη Ν.Δ. πολλοί αναρωτιούνται αν αύριο θα είναι στο χάρτη».

Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. Καρατζαφέρης, σε συνέντευξη του στην τηλεόραση του «ΣΚΑΪ» (Γ. Αυτιάς).

Ρευστό πολιτικό κλίμα

Ακούγονται πολλά. Σ’ ένα περιβάλλον με μια διαρκώς υπερχειλίζουσα ρευστότητα κανείς δεν μπορεί να κάνει σχεδιασμούς. Βλέπουμε μεγάλες αναταραχές στα κόμματα: Το ΠΑΣΟΚ περίπου διαλύεται, στη ΔΗΜ.ΑΡ. υπάρχει μια μεγάλη σύγκρουση των «φιλο-κυβερνητικών» με τους μη «φιλο-κυβερνητικούς», στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α γίνονται διεργασίες και στη Ν.Δ. πολλοί αναρωτιούνται αν αύριο θα είναι στο χάρτη. Όλη αυτή η ρευστότητα δημιουργεί και προβληματισμούς αλλά και συνεχείς σκέψεις για το που πάει η χώρα και για το που εν τέλει θα καταλήξει το πολιτικό σύστημα. Ιδιαίτερα μετά την Κυριακή, όπου όλοι γίναμε μάρτυρες του ευτελισμού του θεσμού, όλοι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί.

Για τη σημερινή Ν.Δ.:

Όσο ο Σαμαράς είναι στο ΛΑ.Ο.Σ., άλλο τόσο είμαι και εγώ στη Ν.Δ. Κατ’ αρχήν αυτή η Ν.Δ. δεν έχει καμία σχέση με τη Ν.Δ. με την οποία μεγαλώσαμε. Στην ουσία και ο Σαμαράς και εγώ, είμαστε παιδιά του Αβέρωφ που εν συνεχεία πήγαμε κοντά στο Μητσοτάκη. Με μία διαφορά βέβαια: Ο Αντώνης ο Σαμαράς τον πρόδωσε, εγώ δεν τον πρόδωσα. Σεβάστηκα κάποιες αρχές. Είναι πολύ δύσκολο να συνεχίζεις να υπηρετείς με το ίδιο πάθος τις αρχές με τις οποίες ξεκίνησες Κάποιοι τις πουλάνε πάρα πολύ εύκολα και βεβαίως ενίοτε γίνονται και περίγελος της κοινωνίας.

Για τις επικείμενες Ευρωεκλογές:

Στόχος μας είναι να ξεπεράσουμε το 7,5% που πιάσαμε την προηγούμενη φορά. Έχουμε στήσει το κόμμα εξ’ αρχής με νέα πρόσωπα και όχι με πρόσωπα φθοράς, οι «μαύρες γάτες» που έχω ξαναπεί, με το ίδιο ριζοσπαστικό πρόγραμμα που το βλέπω καθημερινά να επιβεβαιώνεται και ικανοποιούμαι. Τώρα όλοι μιλάνε για τη δικιά μας ιδέα, «της συμμαχίας του Νότου», τον ενιαίο φορέα Υγείας και όχι αυτό το κατάσπαρτο μόρφωμα με τα χίλια Ταμεία. Όλα αυτά εφαρμόζονται με μια καθυστέρηση δέκα ετών βέβαια.. Αν είχαν εφαρμοστεί οι ιδέες Καρατζαφέρη δέκα χρόνια πριν προφανώς δεν θα ήμασταν σ’ αυτό το χάλι σήμερα.

Για τη ΔΗΜ.ΑΡ.:

Μου κάνει εντύπωση πόσο εύκολα η κ. Μπακογιάννη προσεταιρίζεται τους κομμουνιστές, γιατί περί κεκαλυμμένων κομμουνιστών πρόκειται. Ενθυμούμαι την κ. Μπακογιάννη, όταν εγώ προσέφερα τη συνεργασία μου στον Καραμανλή, και χωρίς κανένα αντάλλαγμα μάλιστα, να ουρλιάζει και να λέει πως ο Καρατζαφέρης είναι ακραίος. Εγώ ήμουν ακραίος και απέκρουσε την πρόταση που το 2008 θα άλλαζε την Ελλάδα και δεν θα την οδηγούσε σε μνημόνια και ΔΝΤ, αν βέβαια ο Καραμανλής ακολουθούσε τις προτάσεις μου ενώ οι κεκαλυμμένοι κομμουνιστές, στους οποίους ευκόλως προστρέχει η κ. Μπακογιάννη δεν είναι.

Για Βορίδη-Γεωργιάδη:

Όσο ήταν στον ΛΑ.Ο.Σ. και οι δυο, τους κάλυπτε η παρουσία του κόμματος και δεν πήγαιναν σε ακραίες προσεγγίσεις. Τώρα πολύ φοβούμαι ότι βρίσκονται σε μια πολύ μειονεκτική θέση: Δεν υπάρχει άνθρωπος που να συμφωνεί με τον κ. Γεωργιάδη για τα τελευταία «τσιτάτα» του και βλέπω και τον κ. Βορίδη, που πήγε στη Ν.Δ. με προοπτικές ίσως «δελφίνου», να βρίσκεται τώρα στα αζήτητα. Δικό τους θέμα. Το μόνο που με ενοχλεί είναι πως παράτησαν με μεγάλη ευκολία τα πατριωτικά ιδεώδη, των οποίων ήταν κήρυκες, για να καταλήξουν νέο-φιλελεύθεροι. Θυμάμαι πως αυτοί οι δύο ήταν οι πρωτοστάτες μέσα στη Βουλή να μην γίνει το Τέμενος στον Βοτανικό. Διερωτώμαι που σήμερα ουσιαστικά ξεκινάνε οι εργασίες, ποια η θέση αυτών των δύο; Αυτό το ξεπούλημα των ιδεών, και όχι των κομμάτων, που είναι και το λιγότερο, δε νομίζω ότι περιποιεί τιμή για όλο το πολιτικό σύστημα.

Για τους μισθούς των Βουλευτών:

Στα πρακτικά της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό του 2009 στη Βουλή, ζητούσαμε να πέσουν στο μισό οι μισθοί των βουλευτών. Βλέπω κάποιες αδικίες που γίνονται και στις συντάξεις και στους μισθούς. Εμείς, απ’ το 2002, έχουμε την αρχή του επταπλασίου. Κανένας μισθός στην Ελλάδα, στο Δημόσιο, δεν μπορεί να είναι επτά φορές πάνω απ’ τον κατώτερο. Στα 500 ευρώ είναι ο κατώτερος; Στις 3.500 ευρώ ο ανώτερος. Όχι επτά και οκτώ χιλιάδες που έχουμε σήμερα. Και αυτό να ισχύει για όλους, είτε είναι Βουλευτής, είτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτό το άνοιγμα της ψαλίδας που έχουμε σήμερα, μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων είναι οδυνηρό για την κοινωνία και θα δημιουργήσει τριγμούς, που θα οδηγήσουν στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής. Γίνονται μεγάλα λάθη. Δεν ξέρουν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα. Ίσως αυτό γίνεται γιατί όλοι όσοι μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια είναι παιδιά του σωλήνα. «Πορφυρογέννητοι», που δεν έχουν δουλέψει μια μέρα στη ζωή τους, για να ξέρουν και να καταλαβαίνουν τον πόνο και την αγωνία που καταγράφετε εσείς κάθε μέρα. Δεν ξέρουν τι σημαίνει «να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα» ή πως μπαίνει μια υπογραφή σε μια συναλλαγματική. Αυτά είναι ανορθογραφίες στο πολιτικό σύστημα και κάποια στιγμή ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι στη Βουλή πρέπει να πάνε άνθρωποι που να έχουν κοινές διαδρομές με τους ίδιους. Που έχουν πονέσει, που έχουν κλάψει, που έχουν πολεμήσει. Προϊόντος του χρόνου όμως, νομίζω πως αυτό γίνεται αντιληπτό.