• 19 Ιουνίου 2013 22:44
• Καταχωρήθηκε σε: Άρθρα, Διεθνή, Ειδήσεις, Νέος, Οικονομία, Πολιτική

Πριν μερικά χρόνια έκανα μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα μ έναν Έλληνα ομογενή από την Αφρική η οποία τελευταία επανέρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό μου.Τότε βέβαια τα όσα μου εξιστόρησε ο Μιχάλης φάνταζαν πολύ μακρινά και  πρακτικά αδύνατο να εφαρμοστούν ποτέ σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ελλάδα ,δηλαδή την ψυχή και το πνεύμα της Ηπείρου.Τα λόγια του ήταν απλά γεμάτα ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα καθώς μου περιέγραφε τον τρόπο με τον οποίο αρκετές χώρες της Αφρικής διατηρούν ακόμα την σκλαβιά.Το μοντέλο της φάρμας ή αλλιώς το κόλπο της φάρμας είναι η σύγχρονη μορφή της σκλαβιάς και στην συνέχεια θα διαπιστώσετε και μόνοι σας τις τρομακτικές ομοιότητες με αυτά που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα.O ιδιοκτήτης της φάρμας, προσφέρει δουλειά ,στέγη (χωρίς ποτέ ν ανήκει στον εργάτη-σκλάβο) και φαγητό σε όσους εργαστούν για την ιδιοκτησία του, άλλοι μαζεύοντας την σοδειά και άλλοι καθαρίζοντας τους στάβλους. Η αμοιβή πενιχρή, όμως όταν δουλειές δεν υπάρχουν,οι πεινασμένοι προστρέχουν και ποδοπατούνται…

στη  προσπάθεια τους να φτάσουν πρώτοι στην πύλη της φάρμας και να πάρουν την δουλειά,«απ’τα ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα» σκέφτονται κι εκεί.Οι ώρες δουλειάς ατελείωτες, οι συνθήκες εργασίας και θερμοκρασίας Αφρικής και βάλε..Στο τέλος του μήνα,οι εργάτες λαμβάνουν την αμοιβή αφού πρώτα έχει αφαιρεθεί ένα ποσό για στέγη και τροφή, την οποία ουσιαστικά τους έχει πουλήσει ο ιδιοκτήτης!Από την αμοιβή, αφαιρείται επίσης και το παραπάνω χαρτί υγείας που χρειάστηκαν,πέραν του ενός που είναι δωρεάν για κάθε ημέρα.Εδώ θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι περισσότεροι εργάτες έχουν μαζί γυναίκα και παιδιά,άρα περισσότερες ανάγκες για τροφή και άλλα,πέραν των λίγων δωρεάν παροχών ανά εργάτη..Το τέλος κάθε μήνα είναι μια χαρμόσυνη ημέρα για τους «εργάτες»,έχουν σαν έθιμο όλοι να ταξιδεύουν στο μακρινό κέντρο της πόλης,10 ώρες απόσταση στην καλύτερη περίπτωση.Το κόστος του εισιτηρίου είναι απαγορευτικό για πολλούς,παρότι ταξιδεύουν με λεωφορεία όπως αυτά που βλέπουμε στις ταινίες, πεπαλαιωμένα, επικίνδυνα και ο ένας πάνω στον άλλον αγκαλιά με τις κότες.Πολλοί τελικά,για οικονομικούς λόγους αναγκάζονται να μην κάνουν το ταξίδι και παραμένουν στην φάρμα.Ο «έξυπνος» όμως ιδιοκτήτης έχει φροντίσει και γι αυτό,η φάρμα διαθέτει και κατάστημα με όλα τα απαραίτητα,από χαρτί υγείας, μέχρι ρούχα, παπούτσια, καπέλα και μικρά δωράκια, ό,τι ακριβώς θ αγόραζαν στην πόλη.Μετά απ όλη αυτή την περιγραφή θεώρησα κουτό να ρωτήσω τον Μιχάλη,τι απέμενε γι αποταμίευση στην τσέπη του κάθε εργάτη στο τέλος του μήνα. 

*Θάνος Κόκκαλης (δημοσιογράφος) πρόεδρος ΝΕ.Ο.Σ