Tweet

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥΚυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστώ πάρα πολύ για την αποδοχή της προσκλήσεως. Να έλθετε εδώ Κυριακή πρωί για να μιλήσουμε για τις επικείμενες εκλογές, τουλάχιστον για τις θέσεις του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.Για τη δειλία του κ. ΣαμαράΕγώ θα ήθελα να ακούσω όλες τις θέσεις όλων των κομμάτων σε επίπεδο αρχηγών, αλλά η δειλία του κου Σαμαρά όπως γνωρίζετε, το αποκλείει. Μου προξενεί βέβαια εντύπωση, πώς ένας άνθρωπος ο οποίος δειλιάζει και φοβάται να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, θα μπορέσει αύριο να πάει να αντιμετωπίσει την κα Μέρκελ και την κα Λαγκάρντ;Αυτό μου προξενεί όχι μόνο εντύπωση, αλλά σφοδρή ενόχληση και προβληματισμό. Βέβαια, πιστεύω ότι από την στιγμή που ασχολείσαι με τα κοινά και θέλεις να πρωταγωνιστείς, πρέπει να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε προκύψει, με την ηρεμία και το μεγαλείο που πρέπει σε ηγέτες.

Για τη σύλληψη του κ. Λιάτσου

Και λέγοντας μεγαλείο, ένα άλλο θέμα που με προβλημάτισε την προεκλογική αυτή περίοδο, είναι ότι εδώ από το Αγρίνιο, η κα Καμμένου έστειλε φυλακή ένα συνάδελφο δημοσιογράφο. Αυτό είχα να το δω από την δεκαετία του ’80 τότε που μας έκλειναν φυλακή κάθε φορά για ότι έλεγα εγώ στην TV Press, ή για ότι έγραφε ο Δημήτρης Ρίζος τότε στον «Ελεύθερο Τύπο». Κάτι πρωτόγνωρο.

Φιλοξενεί μια εφημερίδα μια συνέντευξη του Γεωργαλά, που εγκαλεί τον κο Καμμένο να τον πληρώσει για τις υπηρεσίες του, για το πρόγραμμα του κόμματός του και για ένα βιβλίο που έγραψε εκείνος και το υπέγραψε τελικά ο κος Καμμένος. Και γι’ αυτό το λόγο συνελήφθη συνάδελφος, εσείς δηλαδή ένας από εσάς. Τον πήγαν με χειροπέδες μέσα, του πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφία ανφάζ και προφίλ! Ακριβώς τα ίδια πράγματα με την σύλληψη ενός τρομοκράτη! Τα ίδια στοιχεία. Και δεν είδα τη συγκίνηση και την ευαισθησία από τους συναδέλφους δημοσιογράφους. Επιστρέφοντας στην Αθήνα θα ζητήσω να συναντήσω και την Ένωση Συντακτών. Και όπως θα πρέπει και ο συνάδελφος. Το βρίσκω τρομερό. Δηλαδή αύριο το πρωί εάν δεν μου αρέσει κάτι που θα γράψετε εσείς, πάω στο Αστυνομικό Τμήμα της γειτονιάς μου και έρχεται και σας συλλαμβάνει σπίτι σας. Το καταλάβατε; Αυτό είναι έλλειψη πολιτικής ηθικής.

Τεράστιο πρόβλημα πολιτικής ηθικής- Δεν βρίσκω πολιτική ηθική στον κ. Σαμαρά

Και νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε μείζον θέμα πέρα από τις οποιεσδήποτε παραγωγικές νοητικές διαδρομές ενός εκάστου. Με προβληματίζει η πολιτική ηθική. Τεράστιο πρόβλημα πολιτικής ηθικής. Δεν βρίσκω πολιτική ηθική στον κο Σαμαρά. Δεν έχει την απαιτούμενη μπέσα. Μου κάνει εντύπωση η επιβράβευση του κου Συμπιλίδη. Έριξε μια κυβέρνηση, δικιά μας κυβέρνηση τότε, και ο κος Συμπιλίδης επιβραβεύτηκε με το να είναι στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ! Ένας γέρος 85 ετών μου είπε το εξής: “Eμένα ξέρετε τι μου θυμίζει κ. Πρόεδρε; Να μην σκοτωνόταν ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες και να έδινε τα εύσημα στον Εφιάλτη». Αυτό ακριβώς. Αυτή η έλλειψη πολιτικής ηθικής που με ενοχλεί. Και επειδή ο ίδιος υπήρξε προδότης, ήθελε και αρέσκεται στις προδοσίες. Να εξαργυρώσει. Να πάρει δυο από εμάς τότε, να πάρει την τελευταία ημέρα μια βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ και να επιβραβεύσει τον Συμπιλίδη. Αυτή η έλλειψη πολιτικής ηθικής νομίζω, μπορεί να μας απασχολήσει την επόμενη ημέρα κατά. Το πόσο μπορεί να είναι αρωγός και αυτός, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε καίριες καταστάσεις.

Άκουσα τον κο Σαμαρά να λέει ότι κάθε ψήφος στα μικρότερα – βέβαια δεν ξέρω τώρα, ίσως είναι και ισοδύναμα με τη Ν.Δ., κόμματα – είναι τροφοδοσία για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το έχετε ακούσει έτσι δεν είναι; Ποιος το λέει; Ποιος το λέει; Ο Σαμαράς που έγινε η αιτία το ’93 για έντεκα χρόνια να κουβαλάμε στην πλάτη μας ως Ελλάδα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ.! Εάν δεν ήταν ο Σαμαράς, θα ήταν αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων;

Μήπως το ’95 όταν ο Παπανδρέου είχε δείξει τα ρήγματα της αποσύνθεσης, δεν τον ενίσχυσε ψηφίζοντας τον ίδιο πρόεδρο, στέλνοντας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία; Ποια θα ήταν η τύχη της Ελλάδος και η εξέλιξη, εάν τότε δεν είχαν συμβεί όλα αυτά τα πράγματα;

Θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Ο Σαμαράς, το διαχρονικό «δεκανίκι» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όλα αυτά τα χρόνια!

Ζητώ από τον Πρωθυπουργό και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να μιλήσουν και να πουν, αν αυτά που λέει ο κ. Βενιζέλος ισχύουν

Και από την άλλη πλευρά, ακούω τον κο Βενιζέλο, ο καθ’ έξιν ψεύτης, να λέει ότι σε τρία χρόνια θα βγούμε από το Μνημόνιο!!! Εγώ από εδώ από το Αγρίνιο ζητώ από τον Πρωθυπουργό της χώρας τον κο Παπαδήμο, από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να μιλήσουν και να πουν, αν αυτά που λέει ο Ευάγγελος Βενιζέλος ισχύουν.

Η σιωπή τους θα είναι συνηγορία σε σκοπούμενη εξαπάτηση του Ελληνικού λαού. Ξεκάθαρα πράγματα. Υποχρεούνται ο Πρωθυπουργός και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος να πουν: «Ναι έχει δίκαιο ο Βενιζέλος σε τρία χρόνια θα έχουμε βγει». Διαφορετικά, εάν σιωπήσουν είναι συνενοχή. Τέλος.

Πρόταση στον Α. Σαμαρά για debate των Επικεφαλής των ψηφοδελτίων Επικρατείας

Κάνω πρόταση εδώ από το Αγρίνιο. Εφόσον ο κος Σαμαράς φοβάται να έρθει σε αναμέτρηση με τους πολιτικούς αρχηγούς και επειδή όμως ο Ελληνικός λαός πρέπει να ενημερωθεί για κάποια πράγματα καίρια, να γίνει ένα debate ανάμεσα στους Επικεφαλής των ψηφοδελτίων Επικρατείας. Να πάει ο κος Αθανασίου, να πάει ο κος Πύρρος Δήμας, να πάει ο κος Γιώργος Κύρτσος και όλοι οι άλλοι σε ένα debate. Και να δούμε ακριβώς αυτά τα οποία πρέπει να δούμε. Να ακούσουμε αυτά τα οποία πρέπει να ακούσουμε. Το «κρυφτούλι» δεν είναι η καλύτερη λύση για την ενημέρωση του Ελληνικού λαού. Εξ ού και οι βιαστικές και εκβιαστικές εκλογές. Μεγάλη Εβδομάδα να ψάχνουμε να βρούμε τους υποψηφίους κτλ. Γιατί ακριβώς φοβόταν ο κος Σαμαράς να εκτεθεί στα μάτια του κόσμου. Λυπάμαι πολύ γι’ αυτή την εξέλιξη. Έχω ζητήσει ένα διπλό debate ανάμεσα στους τρεις που ήμασταν αυτές τις ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου για να ακούσει τις αλήθειες ελληνικός λαός. Να πω εγώ ότι έχω να πω και να πουν αυτοί τι έχουν να πουν. Τι έκαναν αυτοί εκείνες τις ημέρες. Τι έκανα εγώ αυτές τις ημέρες.

Για τη λευκή βίβλο

Εμείς είχαμε το θάρρος και κυκλοφορήσαμε την «Λευκή Βίβλο». Έχει την όλη “πολιτεία” μας τα δυο χρόνια της κρίσης. Ας βγάλει μια Λευκή Βίβλο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ας βγάλει Λευκή Βίβλο και η Ν.Δ. Δεν το κάνουν. Ξέρουν ότι έχουν πολλούς «σκελετούς» στην ντουλάπα τους. Εμείς θέλουμε. Ελάτε να συζητήσουμε τι κάναμε εμείς, τι κάνατε εσείς. Ποια είναι η προσφορά η δική μας προς την πατρίδα και ποια είναι η δική σας προσφορά προς την πατρίδα.

Πρόκειται για μια πολιτική απάτη

Πρόκειται για μια πολιτική απάτη η οποία συνεχίζεται. Και δικαιολογώ την φράση που λέω, γιατί ως συνάδελφος δημοσιογράφος, γνωρίζω την αξία κάθε λέξεως. Ξεκινήσαμε με πολιτική απάτη. Όταν με φώναξαν επάνω για το Μνημόνιο, καταρχήν μου είπαν ότι δεν υπάρχει στα Ελληνικά. Έπρεπε να αποφανθώ επί Αγγλικού κειμένου. Όταν δε είπα ότι είναι αδύνατον όλοι οι συνεργάτες μου να ξέρουν Αγγλικά Οξφόρδης, παρακαλώ το θέλω στα Ελληνικά, μου είπε ο Πρωθυπουργός της χώρας ότι «είναι πολύ δύσκολο να μεταφραστεί. Δεν μπορεί να το μεταφράσει μεταφραστής του Υπουργείου Εξωτερικών». Και πήραμε τρεις ειδικούς από το Υπουργείο Οικονομικών για να το μεταφράσουν.

Μου το έδωσαν 16:40 και 17:00 έπρεπε εγώ να πάω να ψηφίσω.

Στο αυτοκίνητο πηγαίνοντας στο Μέγαρο Μαξίμου, συνέκρινα τα δυο κείμενα, στα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Διαπίστωσα μια τεράστια πολιτική απάτη. Στην επιστολή προς την κα Λαγκάρντ, όπου λέει μέσα την εξής φράση: «Οι ηγέτες που υπογράφουν αυτό το κείμενο δεσμεύονται όσα χρόνια πολιτεύονται να μην ασκήσουν πολιτική ενάντια στις ρυθμίσεις του Μνημονίου».

Ποια είναι η πολιτική απάτη; Ενώ μεταφράστηκε όλο το Μνημόνιο, αυτό στα Ελληνικά δεν υπήρχε. Να μην το μάθετε ποτέ εσείς. Να μην το μάθει ποτέ ο Ελληνικός λαός. Γι’ αυτό τους θέλω στο debate για να τους ξεμπροστιάσω. Να τους πω τι είναι αυτό; Δεν έχει συμβεί ποτέ στην Ελλάδα πολιτικός ηγέτης να υπογράφει υποταγή. Μα ποτέ. Δεν έχει τέτοιο ιστορικό προηγούμενο.

Επομένως, τι μας λέει ο κ. Σαμαράς; Άκουσα αυτά που λέει το οικονομικό πρόγραμμα και προφανώς, σκεπτόμενος ως έμπειρος δημοσιογράφος διερωτώμαι: Που θα βρεθούν αυτά τα λεφτά; Δηλαδή, μου θυμίζει τον Παπανδρέου του 2009. Το ίδια πράγμα λέει. Μα τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν χρειάζεται. Όλοι έχουμε ιδέες, σκέψεις και προτάσεις. Και ο κ. Σαμαράς, και ο κ. Βενιζέλος και εγώ. Όλοι έχουμε. Μα όταν έχεις υπογράψει ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πέρα από αυτά που λέει το Μνημόνιο, σημαίνει ό, τι και να λες είναι γράμμα κενό. Κουμάντο θα κάνει ο κ. Πωλ Τόμσεν! Εξυπακούεται.

Λέει στο πρόγραμμά του ότι θα επιστρέψει τις συντάξεις. Μα στη σελίδα 427 του Μνημονίου, αναγράφεται συγκεκριμένα: “Οι μισθοί και οι συντάξεις μετά τον Ιούνιο, θα εναρμονιστούν με αυτές της Ν.Α. Ευρώπης”. Δηλαδή, μισθοί και συντάξεις Ρουμανίας και Βουλγαρίας. Αυτό λέει το Μνημόνιο! Το υπέγραψαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Επομένως, πως θα δώσεις αυξήσεις, όταν λέει το Μνημόνιο ότι θα πάνε στα επίπεδα των 200- 250 ευρώ;

Το Μνημόνιο προβλέπει για 11 δισεκατομμύρια ευρώ μειώσεις δαπανών. Τώρα, τον Ιούνιο. Και διαβάζω σήμερα στην Καθημερινή, ότι τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ θα είναι για μειώσεις μισθών. Η σημερινή Καθημερινή, η οποία είναι γνωστόν, ότι δεν στηρίζει Καρατζαφέρη.

Ξέρετε ότι η φασαρία που έγινε για τις μειώσεις των επικουρικών συντάξεων ήταν για 325 εκατ. ευρώ μόνο; Όταν για 325 εκατ. ευρώ έκοψαν 20%. Όταν χρειάζονται 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ, καταλαβαίνετε που θα είναι οι μισθοί τον Ιούνιο…Ο δικός σου μισθός θα πάει 250 ευρώ! Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και θέλουν συνομιλητή την Κυριακή το βράδυ των εκλογών για να εφαρμοστεί αυτό το Μνημόνιο. Μα δεν υπάρχει περίπτωση! Καμία περίπτωση. Αυτό είναι ξεκάθαρο.

“Τολμώ να δεσμευτώ ότι μπορώ”

Αυτό που τους έλεγα εκεί μέσα και δεν το άκουγαν. Η λύση είναι μία. Να συμπτύξουμε ένα μέτωπο των λαών του Νότου. Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και τώρα ευτυχώς, η Γαλλία. Η Γαλλία φεύγει από το «φουρό» της κα. Μέρκελ. Ακόμα και η Ολλανδία. Έχω μιλήσει με 45 ευρωβουλευτές. Όπως γνωρίζετε, ήμουν Αντιπρόεδρος των ευρωσκεπτικιστών, μιας δυναμικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, και θα εφαρμόσω το πρόγραμμα που εφαρμόσαμε και τότε. Τότε όλα τα κόμματα του Ευρωκοινοβουλίου, ήταν υπέρ της υπερψηφίσεως του Ευρωσυντάγματος. Ήμουν ο μόνος κατά από εδώ και είμαστε το 2% στο Ευρωκοινοβούλιο. Κατορθώσαμε ενώνοντας τις δυνάμεις μας, να πάμε το «ΟΧΙ» στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Και τελικά δεν έγινε το Ευρωσύνταγμα. Τους είπα λοιπόν το Φεβρουάριο -και θα το βρείτε και στη «Λευκή Βίβλο»- ότι αυτό το οποίο έρχεται είναι «δικτατορία». Πάμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν φοβάται κανέναν άνθρωπο η κα. Μέρκελ. Φοβάται όμως τα θεσμοθετημένα Όργανα. Πάμε στο Ευρωκοινοβούλιο να αποτινάξουμε το Μνημόνιο. Η απάντηση που πήρα ήταν: «Θα σου βάλουμε πιπέρι στο στόμα». Και το ξεκίνησα μόνος μαζί με την κα. Τζαβέλα και τον κ. Σαλαβράκο, τους ευρωβουλευτές μας. Μόνοι μας. Τα θυμάστε τα αποτελέσματα; Στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τους έκαναν «σκόνη». Να λοιπόν που μπορούμε. Και για αυτό η προεκλογική αφίσα η δική μας λέει: “Τολμώ να δεσμευτώ ότι μπορώ”. Και αυτό θα κάνω. Το έκανα δύο φορές και θα το ξανακάνω.

Σύμπτυξη ενός μετώπου του Νότου

Σύμπτυξη του Νότου. Να πάει όλος ο Νότος και να πει «άλλη πολιτική». Όχι στο Μνημόνιο. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Αυτοί οι δύο με τις υπογραφές που έβαλαν, μας έδεσαν τα χέρια. Αλλά ο Νότος πρέπει να πάει επάνω και να πει η λιτότητα είναι λάθος.

Υποστηρίζω δύο χρόνια τώρα ότι η λιτότητα είναι λάθος δρόμος. Εγώ θέλω γρήγορη κυκλοφορία του χρήματος και για αυτό έχω πει πολλά μέσα στη Βουλή, κάποια από τα οποία τα έχουν υιοθετήσει. Αύξηση της ζήτησης. Αυτό θα φέρει αύξηση της κατανάλωσης, αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης. Όταν τα έλεγα αυτά, μου έλεγαν που τα έμαθα αυτά τα οικονομικά. Και ο Πρόντι προχθές, είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Επίσης, ο Νομπελίστας οικονομολόγος Στίγκλιτς, αποκάλεσε τη λιτότητα «αυτοκτονία της Ευρώπης». Θα πάμε με άλλο δρόμο. Όλοι ενωμένοι. Δεν μπορούμε μόνοι μας. Όλος ο Νότος. Είναι έτοιμοι. Μας περιμένουν.

Ακούστε πως έχουν τα πράγματα, γιατί καμιά φορά, ορισμένες από τις πτυχές της δύσκολης διπλωματίας, δεν φτάνουν προς τα έξω. Η κα. Μέρκελ βλέποντας ότι χάνει το παιχνίδι, βλέποντας ότι ο στενότερος παρτενέρ της και χώρα του σκληρού πυρήνα, η Ολλανδία, πέφτει στην απόπειρα εφαρμογής λιτότητας που είναι ένα ελάχιστο κλάσμα της ελληνικής λιτότητας.

Προσπαθεί να συνεταιριστεί τον Μόντι. Να πάρει τον Μόντι, για να βάλει μια «μύγα στο ρουθούνι» της Γαλλίας. Δίνω μεγάλη μάχη για να προλάβουμε εμείς και να βάλουμε τη «μύγα στο ρουθούνι» της κας. Μέρκελ.

Αυτή είναι η πολιτική μου. Αυτή είναι η ενόραση μου και η προσδοκία μου για το μέλλον. Δεν μπλέκομαι σε αυτά τα στενά όρια του Μνημονίου.

Ο κόσμος πρέπει να ψηφίσει με λογική, όχι με θυμό

Ακούω κάποιους να πετάνε πέτρες στη τζαμαρία. Πάμε στις εκλογές με ένα μεγάλο λάθος. Γιατί κανείς δεν έχει καμία ενόραση. Ελάτε σας παρακαλώ λίγο νοηματικά και ακολουθείστε το σχήμα που αναλύω. Είναι δύο ομόκεντροι κύκλοι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Έχουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. ακριβώς το ίδιο Μνημόνιο. Δεν αλλάζει τίποτα. Ποια διαφορετική πολιτική έχουν; Αριστερά του κ. Βενιζέλου είναι ο κ. Κουβέλης. Αριστερότερα ο Τσίπρας και ακόμα πιο αριστερά η κα Παπαρήγα.

Δεξιά του Σαμαρά είμαι εγώ, δεξιότερα ο Καμμένος και ακόμα δεξιότερα η Χρυσή Αυγή, η οποία μαθαίνω ότι έρχεται τη Κυριακή το βράδυ.

Οι δύο των άκρων έχουν δηλώσει ότι δεν πρόκειται να συνεργαστούν με κανέναν. Το έχουν δηλώσει εξάλλου. Άρα περιορίζεται ο αριθμός εκείνων που θα μπορούσαν να συνεργαστούν και να βρουν μια φόρμουλα για την έξοδο της χώρας από αυτή τη τεράστια κρίση. Εγώ δηλώνω ότι με Σαμαρά και Βενιζέλο δεν κάνω κουβέντα να είναι Πρωθυπουργοί. Εάν θέλουν να είναι στο όχημα της Ελλάδας ως επιβάτες, καλώς. Ως επιβάτες μπορεί να είναι. Αλλά με τα χέρια τους δεμένα πισθάγκωνα, δεν μπορούν να οδηγήσουν την Ελλάδα.

Πιστεύω λοιπόν ότι την Κυριακή που είναι η επίσημη εκλογική ημέρα, ο κόσμος πρέπει να πάει να ψηφίσει με τη λογική που ο καθένας διαθέτει. Όχι με θυμό. Αυτό το δικαιολογημένο θυμό που προκάλεσαν και δημιούργησαν τα δύο κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν τον τόπο μας.

Καταλαβαίνω την οργή και το θυμό του κόσμου. Αλλά δεν πάμε για να καταψηφίσουμε. Πάμε για να υπερψηφίσουμε εκείνον ο οποίος μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κατάσταση που είναι.

Ποιος πρέπει να είναι Πρωθυπουργός της επόμενης ημέρας

Τι θα πρέπει να έχει ο Πρωθυπουργός της επόμενης ημέρας. Είναι βασικό και ουσιαστικό να τον ξέρει η Ευρώπη. Και να ξέρει και ο ίδιος την Ευρώπη. Να ξέρει και να γνωρίζει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις και πως λειτουργεί η Ευρώπη. Πρέπει επίσης να έχει αποδείξει ότι στα δύσκολα έχει το ανάστημα να πει όχι. Τουλάχιστον προσωπικά το απέδειξα αυτό σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Και θέλω να σας παρακαλέσω να φανταστείτε την εξής κατάσταση που θα σας περιγράψω. Σε ένα δωμάτιο μικρό είναι– ο Πρωθυπουργός, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, οι δύο πολιτικοί αρχηγοί – και σε συχνές ζεύξεις είναι η κα. Μέρκελ, η κα. Λαγκάρντ, ο κ. Πωλ Τόμσεν, ο κ. Ολι Ρεν, ο κ. Ντράγκι, και όλοι τους επιμένουν ότι πρέπει να υπογράψω.

Με πολύ πίεση. Είχα τα ψυχικά αποθέματα να πω «Όχι! Δεν υπογράφω! Δεν υπογράφω γιατί δεν το πιστεύω». Δεν υπογράφω γιατί δεν θέλω να γίνει δικτατορία. Δεν μπορώ να υπογράψω εγώ για να γίνει μία δικτατορία στην πατρίδα μου. Γιατί δικτατορία έχουμε σήμερα. Αυτό δε που σας λέω τώρα το έχω γράψει, εδώ η «Λευκή Βίβλος» στο memo της 29ης Ιανουαρίου που τους έδωσα. Θα σας διαβάσω τρεις γραμμές από μέσα. «Προς τον κ. πρωθυπουργό και τους Πολιτικούς Αρχηγούς. Ακούστε κύριοι, βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι πρωτοφανές. Ιδρύεται για την Ελλάδα μέσω αυτών των σελίδων που μας υποβλήθηκαν μία επονείδιστη κηδεμονία. Μία εξωσυνταγματική, αυθαίρετη και αυταρχικά υπερκείμενη των πάντων αρχή. Μία καμουφλαρισμένη δικτατορία δεκαετιών. Ένα μόνιμο καθεστώς καταπίεσης του λαού μας». Αυτά τους έγραφα. Όχι τώρα. Όχι εκ των υστέρων. Τότε. Και βεβαίως δεν περίμεναν, όταν εγώ τους έχω γράψει αυτά τα πράγματα, ότι εγώ θα ψήφιζα αυτό το Μνημόνιο.

Για τη συμμετοχή στην συγκυβέρνηση

Και κλείνω με ένα ερώτημα που πάντα ρωτάτε. «Γιατί κ. Καρατζαφέρη μπήκατε στην κυβέρνηση;».

Νομίζω ότι για τέσσερις ημέρες η Ελλάδα έμεινε χωρίς πρωθυπουργό. Μετά την αλλαγή στάσεως του κ. Σαμαρά, Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή – Δευτέρα, τέσσερις μέρες, οι δυο τους προσπαθούσαν να βρουν πρωθυπουργό. Θυμάστε ότι έδωσαν την πρωθυπουργία στον κ. Διαμαντούρο, στον κ. Σκουρή, στον κ. Ρουμελιώτη, στον κ. Κακλαμάνη. Και δεν βγήκε άκρη. Με κάλεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μου είπε: «Έλα επάνω. Πρέπει να αναλάβεις ένα ρόλο «συγκολλητικής ουσίας», γιατί δεν τραβάει το πράγμα». Είπα ναι, με τέσσερις προϋποθέσεις τις οποίες θυμίζω. Τις είπα στην τηλεόραση.

–1)ΟΧΙ μείωση μισθών και συντάξεων.

–2)ΟΧΙ απώλεια εθνικής κυριαρχίας.

–3)ΟΧΙ ξεπούλημα των εθνικών πόρων.

–4)Να διώξουμε τους λαθρομετανάστες.

Μπαίνω μέσα και λέω: «Κύριοι, αυτό είναι το πρόγραμμά μου». Οι άλλοι μου λένε «ναι» και συμφωνούν. Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Σαμαράς και Παπανδρέου με παρακαλούσαν να μπω στην κυβέρνηση. Αυτό το είπα πέντε φορές στη Βουλή για να με διαψεύσουν ότι δεν είναι έτσι. Υπάρχουν τα πρακτικά της Βουλής. Είναι εσωτερική ηθική ικανοποίηση. Όλοι αυτοί που πριν από τρεις μήνες με έλεγαν «άκρο», τώρα με παρακαλούσαν να κάνω κυβέρνηση μαζί τους. Μόλις είδα μέσα ότι ξεστράτησαν, μιλάνε για μειώσεις μισθών, για εγκαθίδρυση καθεστώτος Ράϊχενμπαχ, για Αγγλικό Δίκαιο, για όλα αυτά, τότε τους είπα «εγώ δεν μπορώ». Και όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα από το Δεκέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο σε οκτώ κείμενα και μπορείτε να τα διαβάσετε και να δείτε πόσο ξεκάθαρη και στέρεα ήταν η θέση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.

Για τη Χρυσή Αυγή

Ναι, νομίζω ότι την ερώτησή σας θα πρέπει να την επιστρέψετε στους συναδέλφους σας δημοσιογράφους. Έχω κάνει πάνω από δέκα αναφορές για το βιβλίο και ο κ. Μιχαλολιάκος γράφει για τον Παγανισμό. Ότι πιστεύουν στο θεό Πάνα και όλα αυτά τα συναφή που τα βρίσκω διασκεδαστικά και αστεία. Τα έχω πει αυτά πάρα πολλές φορές. Αυτό που μου προξενεί πράγματι εντύπωση κ. συνάδελφε – και έχετε δίκιο – είναι ότι μέχρι πριν μία εβδομάδα που έφυγε μία κανάτα για το κεφάλι του κ. Ευθυμίου, από κάποιον από τους υπαρχηγούς του, ο Τύπος δεν ασχολείτο καθόλου με τη Χρυσή Αυγή. Εγώ το έλεγα και τότε, και το φώναζα και μου έλεγαν «μην ανησυχείς». Και έλεγα: «Παιδιά, άλλο τι κάνω εγώ. Ανησυχώ για τη Δημοκρατία». Μιλάμε για ένα ναζιστικό κόμμα. Στις 18 του μηνός έκανα μία αναφορά που δεν έκανε κανένας πολιτικός στο παρελθόν. Τίμησα το μόνο πρωθυπουργό της Ευρώπης, που αυτοκτόνησε όταν μπήκαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στη χώρα. Τραπεζίτης και τότε πρωθυπουργός – τι σύμπτωση – ο Αλέξανδρος Κορυζής. Την ίδια μέρα, η Χρυσή Αυγή έκανε σε γνωστό εστιατόριο της Αθήνας μία εκδήλωση για τα γενέθλια του Χίτλερ. Και μιλούσαν για το Χίτλερ. Δηλαδή εγώ προσπαθώ να αποπέμψω τη Γερμανία της Μέρκελ και αυτοί ομνύουν τη Γερμανία του Χίτλερ! Για να αντιληφθείτε για τι πράγμα πρόκειται. Τώρα βέβαια η «άνοδος» σε εισαγωγικά της Χρυσής Αυγής είναι απότοκος της συμπεριφοράς κάποιων κομμάτων που προσέφεραν απογοήτευση στον κόσμο, με αποτέλεσμα να προκύψουν αυτά που έχουν προκύψει.