• 22 Απριλίου 2012 19:14
• Καταχωρήθηκε σε: Γραφείο Τύπου, Ειδήσεις, Συνεντεύξεις

 

Πηγαίνουμε σε βιαστικές και εκβιαστικές εκλογές

Πηγαίνουμε σε βιαστικές και εκβιαστικές εκλογές. Πιστεύω ότι οι εκλογές αυτές, όχι μεταφορικά και εξυπηρετικά στο λόγο, ότι είναι οι πιο κρίσιμες, το ακούμε αυτό εξάλλου, από το 1974 και μετά. Πράγματι αυτή τη φορά το διακύβευμα είναι αν θα υπάρχει η Ελλάδα ή δεν θα υπάρχει η Ελλάδα. Αν θα κατορθώσουμε να πάρουμε πίσω τη χαμένη μας αξιοπρέπεια ή θα την εκχωρήσουμε δια παντός στους δανειστές – κατακτητές.

 

Ο λαός είναι θυμωμένος

Ο λαός είναι εξόχως θυμωμένος. Κυριαρχείται από ένα θυμό. Όχι αδικαιολόγητα. Απολύτως δικαιολογημένα. Ξαφνικά, από μία χώρα πλούσια, 28^η στη σειρά στην παγκόσμια κατάταξη, έφτασε ξαφνικά μέσα σε ένα πρωί η χώρα αυτή να βρίσκεται στο επίπεδο του Μπαγκλαντές. Κάτι προφανώς έφταιξε. Ούτε προφανώς η γη μας έπαψε να είναι εύφορη, ούτε ο Έλληνας ξαφνικά έγινε τεμπέλης, ούτε περιήλθε σε κατάσταση εκτάκτου κρετινισμού. Κάτι έφταιξε όμως. Ούτε και άλλαξε γεωγραφική και γεωστρατηγική σχέση η χώρα μας. Αυτό το οποίο έφταιξε είναι ανίκανες, ανύπαρκτες και κατώτερες των περιστάσεων κυβερνήσεις, οι οποίες πήραν το πλέον ισχυρό νόμισμα της Ευρώπης στις αρχές της δεκαετίας του ’70, το σκληρότερο επαναλαμβάνω μαζί με το μάρκο και το κατάντησαν σήμερα να βρίσκεται στην κατάσταση που είναι η οικονομία της χώρας, η προοπτική της χώρας.

 

Ακόμα δεν έχουν απολογηθεί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Ακόμα δεν έχει απολογηθεί η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για αυτά τα λάθη και τα ανομήματα και τις απάτες που έγιναν από στελέχη τους. Τουναντίον, προσπάθησαν – στις τελευταίες συνεδριάσεις της Βουλής – να δώσουν άφεση αμαρτιών στη Siemens για τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Υπήρξε σχετική απόφαση του Δικαστηρίου του Μονάχου, ότι έχουν δοθεί σε κόμματα και πολιτικά πρόσωπα, κουκουλώνουν τα σκάνδαλά τους και προσπαθούν να ξεφύγουν από το αμείλικτο ερώτημα «γιατί μας καταντήσατε έτσι», περιορίζοντας τον πολιτικό λόγο σε μία δήθεν πτώχευση, σε μία δήθεν έξοδο από το ευρώ.

 

Για τις θέσεις του ΛΑΟΣ

Εμείς κυκλοφορήσαμε τη «Λευκή Βίβλο». Θα παρακαλούσα πάρα πολύ να αφιερώσετε ένα τέταρτο από τον πολύτιμο χρόνο σας για να διαβάσετε και να μελετήσετε ακριβώς τις θέσεις του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού αυτά τα δύο χρόνια.

 

Γιατί είπαμε ΝΑΙ στο Άρθρο 1 και ΟΧΙ σε όλα τα άλλα.

Γιατί είπαμε ΟΧΙ στο Μεσοπρόθεσμο και στους Εφαρμοστικούς νόμους, που είπε ΝΑΙ η Νέα Δημοκρατία.

Γιατί είπαμε ΟΧΙ εν συνεχεία στο Μνημόνιο.

Γιατί μπήκαμε στην κυβέρνηση ή «μας βάλανε» στην κυβέρνηση.

Γιατί από την τρίτη εβδομάδα διαβλέποντας ότι αυτά που συμφωνήσαμε δεν τα τηρούν, άρχισα να γράφω τις επιστολές, που περιέχονται εδώ. Επιστολές που εμείς  τότε, τη δύσκολη περίοδο, δεν δώσαμε στη δημοσιότητα, αλλά τις δίνουμε τώρα. Εδώ μέσα λέγονται πράγματα που θα σας αιφνιδιάσουν. Σας παραπέμπω μόνο στο memo που έδωσα στις 29 Ιανουαρίου. Γιατί κάποιοι εξυπηρετούνται να λένε «ξαφνικά ο Καρατζαφέρης έφυγε από την κυβέρνηση, γιατί δήθεν του έπεφταν τα ποσοστά».

29 Ιανουαρίου, μόνο μία φράση θα σας διαβάσω, και παρακαλώ πάρα πολύ εστιάστε λίγο σε αυτήν. Γράφω στον πρωθυπουργό και στους πολιτικούς αρχηγούς: «Ακούστε κύριοι, βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι πρωτοφανές. Ιδρύεται για την Ελλάδα, μέσω αυτών των σελίδων που μας υποβλήθηκαν, μία επονείδιστη κηδεμονία. Μία εξωσυνταγματικά αυθαίρετη και αυταρχικά υπερκείμενη των πάντων Αρχή. Μία καμουφλαρισμένη δικτατορία δεκαετιών. Ένα μόνιμο καθεστώς καταπίεσης του λαού μας». Αυτά τους έγραφα. Περίμενε κανείς από αυτούς, ότι με αυτές τις διαπιστώσεις εγώ θα δεχόμουν ποτέ να υπογράψω το αναίσχυντο, το ποταπό, αυτό κείμενο της κυρίας Λαγκάρντ; Το κείμενο που έχουν υπογράψει ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, και οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν βρει βαθύ λαγούμι να έχουν κρυφτεί αντί να βγαίνουν στον κόσμο.

 

Προσκαλώ και προκαλώ τους κ.κ. Βενιζέλο και Σαμαρά σε τηλεοπτικό debate

Προσκαλώ τους κ.κ. Βενιζέλο και Σαμαρά και τους προκαλώ ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ θέλουν σε μία τηλεοπτική συζήτηση για να μάθει ο κόσμος τι προηγήθηκε και πάνω από όλα, αυτό που κρύβουν επιμελώς, τι έγινε τα κρίσιμα βράδια στο Μέγαρο Μαξίμου; Ποιες ήταν οι τοποθετήσεις ενός εκάστου; Τι λέγαμε; Ποιες ήταν οι προτάσεις μας; Και βεβαίως κρύβονται, γιατί δεν μπορούν να βγουν προς τα έξω.

 

Έβαλα όρους

Κυρίες και Κύριοι, η χώρα έφτασε κάποια στιγμή, τελευταίες ημέρες του Οκτωβρίου και την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, σε ανάλογη κατάσταση με εκείνην της εποχής του Ανδριτσόπουλου. Οι περισσότεροι από εσάς ίσως είσαστε τότε αγέννητοι, αλλά ήταν μία εποχή που η Ελλάδα δεν είχε πρωθυπουργό, δεν υπήρχε κυβέρνηση. Με την «κωλοτούμπα» του κ. Σαμαρά, μία Παρασκευή, προσπάθησαν οι δύο τότε των μεγάλων κομμάτων να βρουν πρωθυπουργό.

Θυμίζω γεγονότα. Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή-Δευτέρα αλλεπάλληλες συναντήσεις και περιέφεραν την πρωθυπουργία της χώρας στον κ. Διαμαντούρο, στον κ. Σκουρή, στον κ. Ρουμελιώτη, στον κ. Κακλαμάνη, όποιον εύρισκαν μπροστά τους. Με προσκάλεσαν, τη Δευτέρα το βράδυ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε σύμφωνη γνώμη βεβαίως με τους άλλους, και μου είπε ότι είναι απαραίτητη η συνδρομή μου για να υπάρξει μία νέα κυβέρνηση.

Έβαλα τους εξής όρους, τους οποίους και θυμίζω. Θα βοηθήσω σε αυτήν την κυβέρνηση, με την προϋπόθεση

1) Να μην υπάρξει μείωση μισθών και συντάξεων.

2)ΟΧΙ στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

3)ΟΧΙ στο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και

4)Έλεγχος της λαθρομετανάστευσης.

Τα είπα δημόσια απ’ έξω ως δέσμευση στην κάμερα, και μέσα τους είπα «κύριοι, υπ’ αυτήν την προϋπόθεση θα σας βοηθήσω».

Συμφωνήσαμε. Τετάρτη απόγευμα 6.30, με καλεί στο τηλέφωνο ο πρωθυπουργός και μου λέει: «Γιώργο συμφωνήσαμε με τον Αντώνη Σαμαρά – «συμφωνήσαμε» – να βάλουμε πρωθυπουργό τον τρίτο τη τάξει». Του λέω: «Παρακάτω. Τι εννοείς;» «Τον Πρόεδρο της Βουλής, τον Πετσάλνικο. Έλα επάνω να υπογράψουμε».

Η απάντηση ήταν ότι «έρχομαι με ανεβασμένο το χειρόφρενο».

 

Σήμερα θα είμαστε στη δραχμή, αν δεν είχε υπάρξει η παρέμβαση του 5,6%, απέναντι στο 80%

Προφανώς δημιουργήθηκε μία αναστάτωση από τη θέση μου. Δεν περιμένανε αυτήν την αντίσταση. Πηγαίνοντας στο Προεδρικό Μέγαρο με αφήνουν σε ένα γραφείο – το Γραφείο των Συσκέψεων – και πηγαίνει σε ένα άλλο γραφείο ο Πρόεδρος με το Σαμαρά και το Βενιζέλο και από πληροφορίες μου και με τον Πετσάλνικο, για να δουν τι γίνεται. Να ορκιστεί κυβέρνηση. Έφυγα και το χάλασα με τον τρόπο τον οποίο θυμάστε. Και τους είπα «εγώ με Πετσάλνικο δεν έρχομαι, γεια χαρά». Την άλλη μέρα ξεκίνησε η κουβέντα. Τους είπα ότι πρέπει να βρούμε τον Παπαδήμο, γιατί μιλάει την ίδια γλώσσα με τον Γιούνκερ, τη Μέρκελ, τον Τρισέ που ήταν ακόμα κ.λπ., γιατί αν πάρουμε τον Πετσάλνικο θα πάμε στη δραχμή μέσα σε ένα μήνα. Σήμερα θα είμαστε στη δραχμή, αν δεν είχε υπάρξει η παρέμβαση του 5,6%, απέναντι στο 80%. Κάνανε έναν ανταγωνισμό-σαμποτάζ στη λύση αυτή Παπανδρέου και Σαμαράς. Ύστερα από δύο ώρες διαβουλεύσεων πετάγεται ο κ. Παπανδρέου και λέει: «Έχω εναλλακτική λύση. Έλσα…». Στο «Έλσα» τους είπα «γεια χαρά» και ξαναφεύγω. Ξαναφεύγω. Οπότε και συνέχισαν με Παπαδήμο. Όταν συμφωνήσαμε είπα του Παπαδήμου, ας πάει παραπέρα να φτιάξει το διάγγελμά του και να μιλήσουμε οι τρεις για τη σύνθεση της κυβέρνησης. Είπα λοιπόν στους άλλους δύο και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι εγώ δεν επιθυμώ να είμαι στην κυβέρνηση. Αυτά δε που σας λέω τα έχω πει κατ’ επανάληψη στη Βουλή για να δεχτώ αμφισβήτηση απάντηση, αλλά βεβαίως δεν μπορούσαν, γιατί ξέρουν ότι υπάρχουν τα πρακτικά. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μου λέει «δεν μπορεί. Αν δεν είσαι μέσα ως συγκολλητική ουσία, δεν μπορεί να γίνει η όλη υπόθεση. Παρακαλούσε και ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου να είμαι. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να σας εξομολογηθώ τα συναισθήματά μου. Είχα μέσα μου μία εσωτερική ικανοποίηση. Αυτοί που μέχρι πριν από 3-4 μήνες με έλεγαν «ακραίο» μέσα στη Βουλή, αυτοί με παρακαλούσαν να μπω μέσα στην κυβέρνηση. Θυμήθηκα τη φράση της Νέας Δημοκρατίας «δεν συμβιβαζόμαστε με τα άκρα» και έβλεπα τη Νέα Δημοκρατία να παρακαλάει να υπογράψω. Εν πάση περιπτώσει, ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια και από τη δεύτερη εβδομάδα κατάλαβα ότι αυτά που είχαμε συμφωνήσει, ή είχαν δεχτεί ως προϋποθέσεις, ξεστράτευαν.

 

Ζητούσα να γίνει μια Κυβέρνηση τύπου Μόντι

Επειδή στο Μέγαρο Μαξίμου δεν κρατούσαν πρακτικά, κάθε φορά που πήγαινα έδινα μια επιστολή, όπου και φαίνεται η διαφοροποίηση μου. Ζητούσα εξαρχής να γίνει μια Κυβέρνηση τύπου Μόντι,  με 12 Υπουργούς. Και να μπουν μέσα και οι αρχηγοί για να μην υπάρχει αυτό το θέατρο του «ναι μεν αλλά, είμαι δεν είμαι μέσα» του κ. Σαμαρά στην αρχή της εκκινήσεως. Και από την άλλη μεριά, να μην κάνει το ΠΑΣΟΚ παιχνίδι εκλογής νέου αρχηγού στην παρούσα κυβέρνηση. Δεν έγιναν όλα αυτά. Η δυσαρέσκειά  μου πολλαπλασιάστηκε.  Είπα στον κ. Παπαδήμο ότι θα φύγω τα Χριστούγεννα. Με παρακάλεσαν να μείνω για λίγο καιρό, γιατί η πτώση του μετώπου θα δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα με τους τροϊκανούς.

 

Φτάσαμε στις αρχές Φεβρουαρίου. Τρεις του μηνός μου τηλεφωνεί κορυφαίος Επίτροπος, που καθημερινώς είναι στην τηλεόρασή σας, και μου λέει με την οικειότητα των τριών χρόνων όταν ήμουν Αντιπρόεδρος των Ευρωσκεπτικιστών στις Βρυξέλλες, «Γιώργο, λοιπόν για να περάσουμε στο θέμα, έχει μετακινηθεί η εξουσία της ΕΕ από το Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο. Η κ. Μέρκελ συνεδριάζει σε ένα πύργο έξω από το Βερολίνο, μόνο με Ολλανδία, Αυστρία, Φιλανδία και τελευταίως και το Λουξεμβούργο».

 

 

Όταν το πρωτοείπα, κάγχασε ο κόσμος. Ύστερα από ένα μήνα βγήκε η Καθημερινή και έδειξε στην πρώτη σελίδα τον πύργο που γίνονται αυτές οι συνεδριάσεις. Μου ζήτησε λοιπόν να υπάρξει μια «επανάσταση» για να επανέλθουν τα πράγματα στις Βρυξέλλες. Του είπα γιατί η Ελλάδα να το κάνει αυτό; Γιατί μου λέει «είσαστε στο χειρότερο σημείο από τους άλλους». Το δεύτερο ερώτημα που του έθεσα ήταν γιατί πρέπει εγώ; Η απάντησή του ήταν «επειδή ξέρω πως αντιδράς από την εποχή που ήσουνα πάνω».

Ανέβηκα λοιπόν Θεσσαλονίκη. Στις 4 του μηνός είχαμε την κοπή της Βασιλόπιτας, -υπάρχει το βίντεο στο διαδίκτυο- και λέω: “Συμβαίνει αυτό, κι αυτό, κι αυτό. Γι’ αυτή την αποκάλυψη που κάνω σήμερα και τη θέση την οποία παίρνω, πρώτον: Θα μου πάρουν βουλευτές, δεύτερον: θα προσπαθήσουνε να με μειώσουν στα μέσα ενημέρωσης και θα μου κάνουν πόλεμο δημοσκοπικό”.

 

Αυτά τα είπα στις  4 Φεβρουαρίου, έγιναν όλα. Όλα!

Θα ήθελα να σας πω μια σκηνή, και θα ήθελα για 30 δευτερόλεπτα ο καθένας και η καθεμία από εσάς να έρθει στη θέση μου. Προσπαθήστε σας παρακαλώ νοερά. Είμαστε σε ένα γραφείο, είναι μέσα ο πρωθυπουργός, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων, και σε ζεύξεις τηλεφωνικές είναι η κ. Μέρκελ, η κ. Λαγκάρντ, ο κ. Ντράγκι,  ο κ. Πωλ Τόμσεν είναι ο κ. Ολι Ρεν. Διαρκώς σε ένα δωμάτιο μέσα, φανταστείτε. Και προσπαθούν και επιμένουν ότι αυτές είναι οι «ράγες» και ότι εγώ πρέπει να υπογράψω. Τους είπα ότι εγώ δεν θα υπογράψω.

 

Φανταστείτε τι ψυχικά αποθέματα χρειάζεται σε μια τέτοια πίεση των τεσσάρων εδώ της χώρας και των τεσσάρων που κυριαρχούν στη χώρα να πεις το «όχι». Είναι πάρα πολύ εύκολο το όχι εκ του μακρόθεν. Αλλά μέσα εκεί ελάτε, σκεφτείτε την πίεση. Ήξερα λοιπόν με μαθηματική ακρίβεια, ότι αυτό το όχι, το οποίο είχε άμεση ανταπόκριση στις χώρες του Νότου, ότι σηκώνει το ανάστημα. Θυμάμαι και καταγράφετε το αυτό, παρακαλώ. Την επόμενη μέρα του όχι, ο Ούγγρος πρωθυπουργός που βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με την δική μου γραμμή, έστειλε την Πρεσβευτή του στο γραφείο μου για διαβουλεύσεις. Ήξερα λοιπόν ότι ως «άτακτο παιδί», θα υποστώ ένα έσχατο ποινολόγιο.

 

Για τη Ρωσία

Όπερ και εγένετο. Παρακαλώ κρατείστε αυτό και συνδυάστε το με το γεγονός ότι είμαι ο μόνος πολιτικός εδώ και δέκα χρόνια που επιμένω, ότι η φυγή προς τα εμπρός της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με στενή συμμαχία, σε συνύπαρξη και συλλειτουργία με τη Ρωσία. Είναι ένας ομόδοξος λαός, βρεθήκαμε πάντα δίπλα πέρα από την παρένθεση του κομμουνιστικού μπλοκ της περιόδου 1917- 1990. Διακαής πόθος και επιδίωξη της Ρωσίας τους τελευταίους δύο αιώνες είναι να βγει στις θερμές θάλασσες. Η Ελλάδα έχει ανάγκη να έλθει ο Ρωσικός στόλος στη περιοχή. Πήγα επάνω και έκανα συζητήσεις όπου και ανέπτυξα το σχέδιο μου, ότι το Νεώριο πρέπει να παραχωρηθεί στους Ρώσους και ότι ο ελλιμενισμός του Ρωσικού στόλου εξασφαλίζει 100% την Ελλάδα με τη Τουρκία απέναντι να προσπαθεί και να εποφθαλμιά όπως γνωρίζετε τα νερά μας, τον εναέριο χώρο αλλά και τα χερσαία σύνορα μας.

 

Είχα έλθει σε συνεννόηση και περίμενε ουσιαστικά και όχι μεταφορικά, ένα αεροπλάνο με τον Μεντβέντεφ μαζί με 150 επιχειρηματίες που θα μπορούσαν αυτόματα να εξαλείψουν το έλλειμμα. Θα θυμάστε τις μάχες που έδωσα στη Βουλή. Ο κ. Βενιζέλος, ψεύτης καθ΄ έξιν, μου είπε μέσα στη Βουλή ότι η πρόσκληση στάλθηκε στον Μεντβέντεφ. Και την άλλη ημέρα έφευγα για εκεί.

Πήγα στο Κρεμλίνο και τους είπα ότι ήλθε η πρόσκληση. Μου είπαν «όχι, είναι παραμύθια»! Γιατί κανείς από τους υπάρχοντες πρωταγωνιστές της πολιτικής μας ζωής μπορεί να πράξει ό, τι εξυπηρετεί την Ελλάδα! Πράττουν ό, τι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Αμερικάνων! Όλοι τους πιστεύουν ότι άνευ της εντολής της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου, δεν μπορούν να γίνουν Πρωθυπουργοί. Έχουν λοιπόν εκχωρήσει πλήρως την κυριαρχία.

 

Ήξερα ότι αυτή η πολεμική θα ήταν συνεχής μέχρι τις εκλογές

Μου διεμηνύθη βέβαια από την πρώτη κιόλας στιγμή ότι αυτό δεν ικανοποιεί καθόλου την Ουάσιγκτον, η εμμονή μου να έλθουν οι Ρώσοι στην Ελλάδα και δη στο Αιγαίο. Επειδή γνωρίζω πάρα πολύ καλά και πολλά πράγματα από τα θρανία τους, ήξερα ότι αυτή η πολεμική θα ήταν συνεχής μέχρι τις εκλογές.

Την αντιμετώπισα. Αντιμετώπισα μια πολεμική που περιλάμβανε ευτυχώς όχι γραφίδες και μικρόφωνα της Περιφέρειας όπου βρήκα και καταφύγιο, αλλά γραφίδες και μικρόφωνα του κέντρου. Είστε ευφυείς άνθρωποι και έχετε δει διάφορες κωλοτούμπες στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και σε μεγάλες γραφίδες. Έχουν πιάσει το μεγαλύτερο μέρος των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Έχουν εξαγοράσει εταιρείες δημοσκοπήσεων. Δεν θέλουν κατά καμία έννοια ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός να είναι στην επόμενη Βουλή. Πιστεύουν ότι θα είναι πιο πολύ βατά τα πράγματα γι αυτούς, αν δεν είμαστε μέσα. Επιμένω ότι ακόμα υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού που αντιλαμβάνεται τα παιχνίδια των τροϊκανών και των Αμερικανών. Συνώνυμες έννοιες εξάλλου!

 

Οι πολίτες να πάνε στην κάλπη με λογική και όχι θυμό 

Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι θα γίνει την Κυριακή το βράδυ. Το τι θα γίνει την Κυριακή το βράδυ, εξαρτάται από την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Εάν πάνε με θυμό στη κάλπη, θα περιπλέξουν την ήδη περιπλεγμένη κατάσταση.  Εάν πάνε με λογική, με τις νοητικές ενός εκάστου διαδρομές, πολύ φοβούμαι ότι θα αποτύχουν εκείνοι οι οποίοι θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την χώρα.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το βράδυ των εκλογών δεν θα χρειαστεί «τσαμπουκάς». Μυαλό θα χρειαστεί. Και περιορίζεται αισθητά ο αριθμός των συζητητών. Εάν βάλουμε ότι είναι δύο ομόκεντροι κύκλοι, Βενιζέλος και Σαμαράς, αριστερά του Βενιζέλου είναι ο κ. Κουβέλης, δεξιά του Σαμαρά είμαι εγώ, δεξιότερα είναι ο κ. Καμμένος και ακόμα δεξιότερα η Χρυσή Αυγή.

Αριστερότερα του κ. Κουβέλη είναι ο κ. Τσίπρας και ακόμα αριστερότερα η κ. Παπαρήγα. Αυτοί είναι οι πιθανοί συνομιλητές το βράδυ των εκλογών.

Προσπαθήστε να βγάλετε αποτέλεσμα…Παπαρήγα και Τσίπρας εξ ορισμού είναι στο όχι, ο κ. Καμμένος είναι αυτή η ευκαιριακή κατάσταση με «τράνσιτ» βουλευτές που κανείς δεν ξέρει τι είναι, και η Χρυσή Αυγή είναι αυτή που ζήσαμε χθες στα γεγονότα που έγιναν σε βάρος του Πέτρου Ευθυμίου.

 

Επομένως, περιορίζεται σημαντικά ο αριθμός εκείνων οι οποίοι έχουν διάθεση να δουν. Εάν σε αυτό αφαιρέσετε ότι δεν μπορεί να είναι Σαμαράς και Βενιζέλος – από τη στιγμή που υπέγραψαν την επιστολή προς την κα. Λαγκάρντ που λέει κατά λέξη: Οι ηγέτες που υπογράφουν την παρούσα επιστολή, δεσμεύονται όσα χρόνια πολιτεύονται, να μην ασκήσουν πολιτική ενάντια στις ρυθμίσεις του Μνημονίου.

Άρα, αυτοί έχουν αυτοευνουχιστεί. Δεν μπορούν. Από τη στιγμή που πρέπει πάση θυσία να υπάρξει ανατροπή του Μνημονίου, όχι τροποποίηση, και μπορεί να γίνει αυτή, τότε αντιλαμβάνεστε ότι αυτοί μπορεί να είναι μόνο «επιβάτες».

Η Ελλάδα θα κυβερνηθεί, ανεξαρτήτως των εκβιαστικών διλημμάτων που προβάλλουν και χρησιμοποιούν και οι δυο τους.

 

Δεν πτωχεύει η Ελλάδα

«Δεν υφίσταται θέμα. Και θα σας θυμίσω την κουβέντα που εγένετο στο Προεδρικό Μέγαρο, όταν τους ρώτησα: “Κύριοι, ξέρει κανένας από εσάς πόκερ;”.  Τελικά έχουν περιοριστεί στη “Μονόπολη” ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου που έπαιζαν στη Βοστώνη. Μέχρι εκεί.

Τους λέω “η κ. Μέρκελ έχει ζευγάρι του πέντε και παριστάνει ότι έχει φουλ του άσσου”. Δεν μας διώχνει από το ευρώ και δεν πτωχεύει η Ελλάδα.

“Όχι δεν ρισκάρουμε”. Υπογράφουν. Και την άλλη μέρα η κ. Μέρκελ στο BBC δίνει συνέντευξη, λέγοντας: “Ποιος είπε ότι θα πτωχεύσει η Ελλάδα, ή να τη βγάλουμε από το ευρώ;» και το είπε και ο κ. Γιούνκερ και η κ. Λαγκάρντ”.