• 18 Μαρτίου 2012 17:04
• Καταχωρήθηκε σε: Γραφείο Τύπου, Ειδήσεις, Συνεντεύξεις

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΛΑΟΣ κ. Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ
 
Η χώρα είναι σε ένα εξαιρετικά δύσκολο σταυροδρόμι. Δεν είναι πλέον μία ανεξάρτητη και αδέσμευτη χώρα.  Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε,  ότι μετά την φαρδιά-πλατιά υπογραφή του κ. Σαμαρά και του κ. Βενιζέλου, η χώρα βρίσκεται κάτω από την απόλυτη, εκούσια, κατοχή των Γερμανών. Προσπάθησαν με ψεύτικα διλήμματα και εκβιαστικά να μας πουν «ναι στην Ευρώπη ή όχι στην Ευρώπη». Ήταν ένα ψεύδος. Το θέμα είναι αν θα ζήσουμε υποταγμένοι από τους Γερμανούς, ή θα είμαστε ένα ομότυπο και ομόλογο κράτος-έθνος μέσα στην ευρυτάτη συμμαχία της Ευρώπης.
 
Χθες η «Καθημερινή» είχε στην πρώτη σελίδα μια μεγάλη φωτογραφία, σας καλώ να τη δείτε αν δεν την είδατε, που δείχνει το παλάτι, τον πύργο, που γίνονται οι μυστικές συναντήσεις για την απόλυτη επικυριαρχία των Γερμανών στην Ευρώπη. Αυτό το έφερα στην ελληνική δημοσιότητα πριν ενάμιση μήνα και κάποιοι δεν με πίστεψαν. Χθες, μια εφημερίδα η οποία δεν είναι συνοδός του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού είχε την φωτογραφία και έλεγε: «Εδώ λαμβάνονται οι αποφάσεις». Περί αυτού πρόκειται. Ποιος θέλουμε να κάνει κουμάντο στη χώρα; Εμείς θέλουμε να κάνει κουμάντο, ο εκλεγμένος από τον Ελληνικό λαό. Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος δέχθηκαν να κάνει κουμάντο ο κ. Ραϊχενμπαχ και η διαφορά αντιλήψεως, όπως καταλαβαίνετε είναι πάρα πολύ μεγάλη. Οι δύο αυτοί πολιτικοί αρχηγοί δέχθηκαν την ίδια πίεση που δέχθηκα και εγώ. Να υπογράψω ένα κείμενο στο οποίο να δέχομαι ότι “όσο πολιτεύομαι δεν θα έχω δικαίωμα να έχω διαφορετική άποψη απ’ αυτήν που εκφράζεται στο Μνημόνιο”. Επαναλαμβάνω. Στην επιστολή προς την κ. Λαγκάρντ, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος υπέγραψαν, όπως και ο κ. Παπανδρέου εξάλλου, ότι όσο καιρό πολιτεύονται, δεν θα ασκήσουν πολιτική ενάντια στο Μνημόνιο, δηλαδή, αυτοί οι δύο κύριοι έδεσαν τα χέρια τους πισθάγκωνα, μόνοι τους και θέλουν να οδηγήσουν το “όχημα” της Ελλάδας στο οποίο επιβάτες είναι η οικογένειά σας. Είναι δυνατόν να εμπιστευθείτε κάποιους, οι οποίοι έχουν δεμένα τα χέρια τους να οδηγήσουν την Ελλάδα; Περί αυτού πρόκειται. Βιάζονται να κάνουν εκλογές, εκλογές που δεν χρειάζεται ο τόπος. Γιατί όμως βιάζονται; Είναι ίσως μόνο το καπρίτσιο του κ. Σαμαρά “εδώ και τώρα να γίνει η διαδικασία επειδή εγώ είμαι καλά στα ποσοστά”; Ή είναι κάτι περισσότερο;
 
Κυρίες και κύριοι, διαβάσατε το Μνημόνιο.
Τον Ιούνιο πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα –όπως λένε όλοι οι Γερμανοί αξιωματούχοι – 11,5 δισ. ευρώ. Για να καταλάβει καλά ο Ελληνικός λαός, αλλά και εσείς και οι αναγνώστες σας και οι τηλεθεατές σας, ότι όλη η φασαρία, η τελευταία φασαρία στην τελευταία σύνοδο των πολιτικών αρχηγών, όπου και αποχώρησα, ήταν μόλις για 325 εκατ. ευρώ.
325 εκατομμύρια, που είναι όλες οι μειώσεις στις επικουρικές, στις κύριες συντάξεις και στο ΝΑΤ. Φανταστείτε λοιπόν, τι μειώσεις θα γίνουν εάν μιλάμε για 11,5 δισεκατομμύρια… Και αν λάβουμε υπόψη ότι πήρε απόφαση η Γερμανία και όχι η Ελληνική κυβέρνηση, ότι πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα περαιτέρω φορολογικών μέτρων, όλα αυτά τα ποσά θα πέσουν στις δημόσιες δαπάνες.
 
Όλα αυτά περιγράφονται επαρκώς στην σελίδα 427 του Μνημονίου που σας παραπέμπω, που γράφει επί λέξει –μεταξύ των άλλων- ότι “οι μισθοί και οι συντάξεις θα πρέπει να παρακολουθήσουν τις χώρες της Ν.Α. Ευρώπης” (Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία). Περιγράφεται μέσα. Επομένως, πρέπει να ξεφεύγουμε από τα 586 ευρώ που κατέβασαν ήδη τους μισθούς με την μείωση των μισθών κατά 22%, που εύκολα το δέχθηκαν οι κ. κ Βενιζέλος και Σαμαράς, και να πάμε στα 200 ευρώ. Αυτό περιγράφεται. Αυτό όμως επειδή συνεπάγεται διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, θέλουν οι εκλογές να έχουν προηγηθεί, ούτως ώστε να «κλέψουν» την ψήφο του Ελληνικού λαού. Και την επόμενη μέρα, εξασφαλισμένοι πιστεύουν ανοήτως όντες, θα μπορέσουν να περάσουν αυτά τα μέτρα. Όλα αυτά είναι εξαιρετικά δυσάρεστα, και με βρίσκουν παντελώς απέναντι.
 
Όταν πριν από τέσσερις μήνες συζητήσαμε το ενδεχόμενο να γίνει αυτή η κυβέρνηση, εγώ είχα δεσμευθεί δημόσια –στο Προεδρικό Μέγαρο- αλλά και μέσα στη πρώτη αυτή συνάντηση, ότι δεν θα δεχθώ μειώσεις μισθών και συντάξεων, δεν θα δεχθώ απώλεια εθνικής κυριαρχίας, δεν θα δεχθώ ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας  και, πάση θυσία, να ληφθούν μέτρα για το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Πως δηλαδή θα μειώσουμε τον αριθμό τους. Από την δεύτερη εβδομάδα κατάλαβα ότι η διάθεσή τους ήταν εντελώς αδιάφορη. Προς τούτο και δια τούτο, σε κάθε συνάντηση  που πήγαινα με τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς, τους έδινα και μία επιστολή. Έδωσα τέσσερις επιστολές, δύο υπομνήματα και τη δήλωση αποχώρησης. Εκεί μέσα, φαίνεται η δυσαρέσκειά μου, για τον τρόπο που πολιτεύονταν, ιδίως για ότι αφορούσε στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
 
Την τελευταία μέρα, συζητούσαμε έξι ώρες και προσπαθούσα να τους πείσω για τα θέματα της μειώσεως των συντάξεων. Αφού λοιπόν βρέθηκε μία φόρμουλα, και συμφωνήσαμε όλοι να μην ακουμπήσουμε και να μην ασελγήσουμε επί του “κουλουριού του παππού”, στο τέλος ο κ. Βενιζέλος είπε το εξής εκπληκτικό, μειωτικό και ενδοτικό. «Ωραία, συμφωνήσαμε εμείς οι πέντε», -θυμίζω ποιοι πέντε. Οι πέντε ισχυρότεροι άνδρες της χώρας, πρωθυπουργός, αντιπρόεδρος και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, να παρακαλέσουμε τον κ. Τόμσεν να δεχθεί. Ο κ. Τόμσεν σας θυμίζω είναι ένας μεσαίος υπάλληλος. Τους είπα βέβαια ότι αυτό το θεωρώ αδιανόητο, ανέφικτο και προσβλητικό και πως τέτοια προσβολή δεν μπορούσα να τη δεχτώ. Ήξερα ότι αυτή η διαφωνία και η έντονη προσπάθειά μου να κάνω το Ελληνικό πρόβλημα Ευρωπαϊκό στην ουσία, πηγαίνοντας την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συνάντησα τη σθεναρή άρνηση και των τριών. Ενδεικτικά θυμάμαι τη λέξη που μου είπε κάποιος «θα σου βάλω πιπέρι». Δηλαδή, πιπέρι θα μου έβαζε στο στόμα επειδή ήθελα να ανακατέψω την Ευρώπη. Μια Ευρώπη που το επιζητούσε αυτό, να απόεξαρτηθεί από την επικυριαρχία των Γερμανών.
 
Άλλο Ευρώπη, άλλο Γερμανική κυριαρχία. Αρνήθηκα, πήγα μόνος μου την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κινητοποίησα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και για πρώτη φορά υπήρξε αυτή η μεγάλη επιτυχία. Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να τίθεται υπέρ της Ελλάδας και εναντίον της τρόϊκα. Και αυτό είχε αρκετά αισιόδοξα μηνύματα. Ξεσηκώθηκαν οι λαοί της Νοτίου Ευρώπης και σήμερα έχει συμπτυχθεί ένα μέτωπο –με πρωτοβουλία του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού – των Νεολαιών των χωρών των «γουρουνιών», “P.I.G.S.”, μία πρωτοβουλία που θα μετουσιωθεί σε πράξη την Τρίτη στις Βρυξέλλες που θα γίνει η συνάντηση των Νεολαιών όλων των κομμάτων που πλήττονται από τη διάθεση της κ. Μέρκελ να ελέγξει πολιτικώς, οικονομικώς και κοινωνικώς τις χώρες του Νότου.
 
Μία ακόμα εξήγηση. Πως μπήκαμε στην κυβέρνηση.
Σας θυμίζω πως μετά τη μεγάλη αλλαγή πορείας του κ. Σαμαρά, μία Παρασκευή του Νοεμβρίου την πρώτη εβδομάδα, προσπάθησε ο κ. Σαμαράς με τον κ. Παπανδρέου στο Προεδρικό Μέγαρο να «στήσουν» μια κυβέρνηση, ένα νέο πρωθυπουργό. Θυμίζω Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα ήταν άκαρπα και δεν μπορούσαν. Περιέφεραν τον πρωθυπουργικό θώκο σε διάφορους τύπους της ημεδαπής και αλλοδαπής, αλλά δεν έγινε τίποτα. Την Τρίτη με φώναξαν αντιλαμβανόμενοι ότι η δική μας παρουσία θα ήταν καταλυτική. Πράγματι, ενθυμείστε ότι την επόμενη μέρα είχαν καταλήξει από κοινού, Παπανδρέου και Σαμαράς, να είναι πρωθυπουργός ο κ. Πετσάλνικος και με φώναξαν επάνω για να επικυρώσω την απόφαση αυτή. Τους είπα ότι “θεωρώ αδιανόητο ο κ. Πετσάλνικος να μπορέσει να αναλάβει αυτήν την ευθύνη. Δεν έχει την επάρκεια”. Και επέμεινα να πάει ο κ. Παπαδήμος. Όπερ και εγένετο. Ζήτησα να μην είμαι στην κυβέρνηση και αυτό το είπα και στη Βουλή, ακριβώς για να υπάρχει η άρνηση κάποιων ότι τα πράγματα αυτά δεν είναι έτσι. Και αυτοί που μέχρι πριν λίγους μήνες μας έλεγαν «δεν συνεργαζόμαστε με τους ακραίους», παρακαλούσαν να μπούμε στην κυβέρνηση. Δέχθηκα κάτω από την πίεση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι έπρεπε να βγει κάτι πιο δυναμικό. Από εκεί και πέρα δεν μπορούσε το πράγμα να προχωρήσει, δεν δεχόντουσαν να φέρουν μία άρνηση στην κ. Μέρκελ.
 
Όταν κάνεις μία διαπραγμάτευση και τίθενται 20 θέματα, διαπραγμάτευση σημαίνει ότι από αυτά τα 20, στα 10 κερδίζεις εσύ, 10 κερδίζει ο απέναντι, ή 9 με 11, ή το αντίθετο. Δεν νοείται διαπραγμάτευση που στα 20 θέματα που τίθενται και τα 20 να τα κερδίζει ο αντίπαλος. Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση. Είναι έσχατος ενδοτισμός. Περί αυτού πρόκειται.
 
Και ερωτώ δημοσίως από τον Πύργο και τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο, οποία σύμπτωση βεβαίως, ο κ. Βενιζέλος γίνεται αρχηγός του ΠΑΣΟΚ σήμερα, την ημέρα της επετείου του θανάτου του Ε. Βενιζέλου, να μου πουν τι πέτυχαν. ΕΝΑ. Ότι από αυτά τα όποια έθεσε η Μέρκελ διά της Τρόικα, πέτυχαν ΕΝΑ. Να βγούμε έξω και να το ζητωκραυγάσουμε. Ποιο είναι αυτό το ΕΝΑ που πέτυχαν; Δεν πέτυχαν απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Και αυτό είναι εξαιρετικά θλιβερό. Το πλέον ενοχλητικό είναι ότι για αυτές τις εκλογές, η κ. Μέρκελ και η παρέα της προσπαθούν να πείσουν ότι ο Ελληνικός λαός πρέπει να ψηφίσει προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα πολιτικά πράγματα, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου. Να έρχονται και να κατευθύνουν την ψήφο του Ελληνικού λαού! Πολύ λυπάμαι ότι θα διαφωνήσω ριζικά ότι μπορεί το δίδυμο –και δεν μιλάμε για αυτοδυναμία- μιλάμε αν το δίδυμο θα μπορέσει να έχει πλειοψηφία. Εκεί είναι τα πράγματα σήμερα, το ξέρει καλά και η προστάτιδα δύναμη των δύο –η κ. Μέρκελ- και βεβαίως ο Ελληνικός λαός. Το θέμα λοιπόν είναι αν αυτοί οι δύο μπορούν να οδηγήσουν την «κούρσα» της Ελλάδος με τα χέρια πίσω, πισθάγκωνα δεμένα. Η κατάσταση αυτή της χώρας εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Ορατούς.
 
Ήδη δρομολογείται το όνομα «Μακεδονία» για τα Σκόπια. Μου κάνει εντύπωση ότι ο μεν κ. Βενιζέλος είναι από την ευαίσθητη περιοχή που θίγεται και δεν φέρνει αντιρρήσεις, ο δε κ. Σαμαράς ο οποίος «έριξε» την κυβέρνηση το ’93 για το Μακεδονικό, σήμερα αποδέχεται την θέση της κ. Μπακογιάννη στην ΝΔ για σύνθετη ονομασία που το πρώτο παράγωγο θα είναι «Μακεδονία». Λυπάμαι εξαιρετικά. Εμείς λέμε «διαλέξτε όποιο όνομα θέλετε εσείς, ΟΠΟΙΟ όνομα, αλλά θα το πάτε για δημοψήφισμα στον Ελληνικό λαό, να έχει την ευθύνη». ΟΠΟΙΟ όνομα θέλετε. Εμείς, ξέρουν όλοι ότι δεν θέλουμε να υπάρχει το παράγωγο, συντεταγμένοι και στοιχισμένοι στις αποφάσεις των πολιτικών αρχηγών του παρελθόντος. Αν επιλέξουν οποιοδήποτε άλλο όνομα να το πάνε σε δημοψήφισμα στον Ελληνικό λαό. Την ευθύνη να την έχει ο Ελληνικός λαός. Είναι ένα τεράστιο ιστορικό θέμα που δεν μπορούν να το διαχειριστούν ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς. Τρίτον, αυτό το οποίο έγινε εκείνη την νύχτα, η μείωση 400 εκατ. ευρώ από τις αμυντικές δαπάνες δίνει τον πλήρη έλεγχο του Αρχιπελάγους στην Τουρκία, πράγμα που με φοβίζει εξαιρετικά.
 
Το δε Αγγλικό Δίκαιο, για το οποίο επέμεναν, παρά τις δικές μου αντιστάσεις με το επιχείρημα «εφόσον η Γερμανία είναι ο τροφοδότης, τότε γιατί δεν πάμε με Γερμανικό Δίκαιο», το οποίο σας διαβεβαιώνω είναι και πιο ελαφρύ από το Ελληνικό Δίκαιο  –γιατί δεν επιτρέπει κατασχέσεις. Επέμεναν να πάμε με το Αγγλικό Δίκαιο, που σημαίνει ότι στο πρώτο στραβοπάτημα που θα έρθει, θα μπορούν με απόφαση Αγγλικών δικαστηρίων ή του Λουξεμβούργου να πάρουν το οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο. Το δε περιουσιακό στοιχείο «κλειδί» για το οποίο διαφώνησα εκείνη την ημέρα και εκείνοι έκαναν πως δεν καταλάβαιναν είναι τα ευρήματα στις ΑΟΖ –τα αποθέματα σε πετρέλαιο και αέριο- τα οποία πλέον τα βρήκαμε τη στιγμή που οι άλλοι θα μπορούν να τα ελέγχουν.  Μας πήραν δηλαδή μέσα από τα χέρια αυτό τον θησαυρό πριν ακόμα τον βρούμε. Όλα αυτά με έχουν φέρει απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις  και με αυτήν την περπατησιά και λογική θα πορευθούμε στις εκλογές.
 
 
 
Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το νέο τοπίο το οποίο διαμορφώνεται αναφορικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στον ευρύτερο κεντροδεξιό χώρο, την εμφάνιση του κόμματος του κ. Π. Καμμένου και τα τελευταία δημοσκοπικά αποτελέσματα, ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ απάντησε τα εξής:
 
«Από τη στιγμή που ειδοποιήθηκα από κορυφαίο Επίτροπο ότι η Ευρώπη καταπιέζεται από την κ. Μέρκελ και δέχθηκα να αναλάβω τον κόπο της αποκάλυψης, ήξερα,  και το είπα στην ομιλία μου την πρώτη μέρα εκείνη ότι θα δεχτώ ένα τεράστιο πόλεμο. Πόλεμο τον οποίον τον βλέπω να εξελίσσεται.
 
Υπάρχει ένα γραφείο εδώ στην Αθήνα το οποίο πληρώνεται από την τρόικα και το οποίο είναι για την καθαρή και τη βρώμικη δουλειά.
 
Στο πλαίσιο των εξυπηρετήσεων της τρόικα, εμείς δεχόμαστε έναν πόλεμο.
Το κόμμα βρίσκεται στην καλύτερη του φάση. Ο νοικοκύρης ξέρει καλύτερα. Έχουμε μια επανασυσπείρωση. Μας έρχονται πρόσωπα που είχαν κουραστεί ή είχαν φύγει από το 2003 από κοντά μας.
Έρχονται πολλά μεσαία ικανά στελέχη και από τα δύο κόμματα.
Και πιστεύω ότι σήμερα, ο ΛΑΟΣ βρίσκεται πολύ κοντά σε διψήφιο νούμερο, με σταθερότητα και ταυτότητα.
 
Έχω δεχθεί ξανά στο παρελθόν ανάλογες επιθέσεις και προσπάθειες απαξιώσεως οι οποίες έπεσαν στο κενό. Ξέρουμε που βαδίζουμε. Ξέρουμε που πάμε. Και προπάντων, ξέρει και ο Ελληνικός λαός ότι έχουμε όλα τα εχέγγυα για να είμαστε πρωταγωνιστές την επόμενη μέρα των εκλογών.
 
Εκείνη την ημέρα δεν πρέπει να λειτουργήσει το θυμικό των Ελλήνων που είναι κουρασμένοι, φοβισμένοι και τρομαγμένοι, αλλά η σωστή νοητική κατεύθυνση. Ψηφίζουμε για πρωθυπουργό και αυτό θα πρέπει να ζυγίσει ο Ελληνικός λαός. Ποιος μπορεί, ποιος γνωρίζει και ποιος ξέρει να αντιστέκεται.
 
Να θυμίσω σε προσωπικό επίπεδο ότι διετέλεσα Αντιπρόεδρος της πλέον  μαχητικής Ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Ήμουν την ίδια περίοδο με τον κ. Σαμαρά εκεί και υπάρχει μία ασύγκριτη πραγματικότητα.
Ο ομιλών είχε την τιμή να απασχολήσει 101 φορές την Ολομέλεια, ενώ ο  κ. Σαμαράς μόλις 15.
Ο ομιλών έκανε Κοινοβουλευτικό έλεγχο 663 φορές, ενώ ο κ. Σαμαράς 8.
Ο ομιλών ήταν ο πρώτος στα επίσημα αρχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επί 732 Ευρωβουλευτών, ενώ ο κ. Σαμαράς ήταν στην τελευταία πενηντάδα.  
Αυτό καταδεικνύει το ποιος μπορεί, ποιος ξέρει και ποιος θέλει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ψηφίζουμε για πρωθυπουργό και όχι για να βγάλουμε το άχτι μας.
 
Πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί εκείνη την Κυριακή οι Έλληνες γιατί από τη συγκεκριμένη ψήφο θα εξαρτηθεί το μέλλον της Ελλάδας».