• 26 Φεβρουαρίου 2012 19:00
• Καταχωρήθηκε σε: Ειδήσεις, Νέος

Τι απογοήτευση άραγε θα αισθάνονταν ο Σουμάν και ο Μονέ, ο Αντενάουερ και ο Σπάακ και όλοι, εν γένει, οι σκαπανείς της Ευρωπαϊκής Ιδέας βλέποντας τη σημερινή αλλοτρίωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος που εμπνεύστηκαν και θεμελίωσαν. Η Ευρώπη των Εθνών, η Ευρώπη της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας και της Ισότητας, η Ένωση- αντίβαρο στο Γερμανικό Ράιχ που είχε ισοπεδώσει και ερημώσει την Ευρώπη, σήμερα μοιάζει, δυστυχώς, να αλώνεται, εκ νέου, στο πλαίσιο ενός Τέταρτου Οικονομικού Ράιχ.

Η περίφημη ομιλία του Τσόρτσιλ στη Ζυρίχη το 1946- που αποτέλεσε και έναυσμα για την ευρωπαϊκή ενοποίηση προτείνοντας σαν θεραπεία την αναδημιουργία της ευρωπαϊκής οικογένειας και την οικοδόμηση δομών ασφάλειας και ελευθερίας -σήμερα αντικαθίσταται από το περιεχόμενο ενός άλλου αποφθέγματος του ίδιου, παρόλα αυτά, ηγέτη «ολόκληρη η ιστορία του κόσμου, μπορεί να συνοψισθεί στο γεγονός ότι όταν ένα έθνος είναι δυνατό, δεν είναι δίκαιο». Πράγματι, η Γερμανία με την οικονομική της ισχύ, προσπαθεί να επιτύχει ό,τι δεν κατόρθωσε ο Χίτλερ με τη δύναμη των όπλων, την «κατάληψη» της Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση που αρχικά εμποτίστηκε με τα ιδανικά της Φιλαλληλίας και του Ανθρωπισμού, της Κλασικής Ελληνικής σκέψης και του Χριστιανικού πνεύματος, δυστυχώς σήμερα μοιάζει πλέον να ενστερνίζεται παλιές γνωστές εθνικοισοπεδωτικές θέσεις της αυτοκρατορίας των Αψβούργων, ενώ τα θεσμικά της όργανα ποδηγετούνται από ένα μικρό διευθυντήριο, μια νέα «Ιερή Συμμαχία» της Γερμανίας, της Γαλλίας και των δορυφόρων τους.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αποφάσισε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης πιστεύοντας στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, στην ένταξή της στην ευρωπαϊκή ισότιμη οικογένεια, σε μια Ευρώπη των Εθνών, σε μια Ευρώπη των Λαών, σε μια Ευρώπη των Πατρίδων και όχι των απάτριδων. Η προοπτική όμως μετατροπής αυτής της Ευρώπης σε μια Ευρώπη-προτεκτοράτο των οικονομικά ισχυρών βρίσκεται στην αντίπερα όχθη των θέσεων του. Η ιδέα του πατριωτικού παρεμβατισμού που διατρέχει την φιλοσοφία και τα «πιστεύω» του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού είναι εξορισμού διαμετρικά αντίθετη με το ραγιαδισμό και την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας για χάρη ενός νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου που επιθυμεί να κηδεμονεύσει τα έθνη. Οι δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών περί καθορισμού του χρόνου των ελληνικών εκλογών και η πρόθεση επιτροπείας των ελληνικών δημοσιονομικών μεγεθών και του εθνικού πλούτου-που, ειρήσθω εν παρόδω, φαίνεται να υλοποιείται με τη νέα δανειακή συμφωνία- είναι μερικά αδιάσειστα τεκμήρια των επικυριαρχικών διαθέσεων της Γερμανίας.

Στο πλαίσιο μιας Ευρώπης των Εθνών, μιας Ευρώπης της Αλληλεγγύης, της Ισοτιμίας και της Δημοκρατίας, οφείλουμε να έχουμε όχι τη θέση του υποταγμένου ραγιά ή του φτωχού, συνεχώς ευτελιζόμενου, «συγγενή» αλλά τη θέση του ισότιμου εταίρου που μάλιστα ευρισκόμενος στο ανατολικότερο και νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, απορροφά όλους τους κραδασμούς μιας φλεγόμενης, σήμερα, Μέσης Ανατολής και άρα δεν θα πρέπει να υποτιμάται, αλλά να στηρίζεται έμπρακτα , ιδίως σε ό,τι αφορά σε ζητήματα λαθρομετανάστευσης και άμυνας. Στην Ενωμένη Ευρώπη της γνήσιας Αλληλεγγύης η πατρίδα μας πρέπει να έχει τη θέση μιας Μεγάλης Ελλάδας, του τιμημένου απογόνου όλων εκείνων των πολιτισμικών αξιών και ιδανικών που αιματώνουν την καρδιά του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Σίσσυ Αλιγιζάκη, Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου ΛΑ.Ο.Σ