• 12 Φεβρουαρίου 2012 12:30
• Καταχωρήθηκε σε: Άρθρα, Ειδήσεις

Πόσο εύστοχος αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ο στίχος του Ελύτη «τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου». Σήμερα λοιπόν που η πατρίδα βυθίζεται στην απόλυτη φτώχεια με την δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας να επικρεμάται επικινδύνως πάνω μας, το δίστιχο του Άξιον Εστί αποδεικνύει περίτρανα τη διαχρονικότητά του. Και όμως ο μόνος πολιτικός αρχηγός που συνειδητοποιεί αυτή τη διαχρονικότητά του είναι ο Γ. Καρατζαφέρης ο οποίος αρνήθηκε να προσέλθει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών αν δεν έπαιρνε πρώτα στα χέρια του το ελληνικό συμβατικό κείμενο.

Γιατί η αποστολή του κειμένου στα αγγλικά δε είναι μόνο υποτιμητική αλλά υποδηλοί και μια πρόθεση άνισης μεταχείρισης του αντισυμβαλλόμενου, εν προκειμένω της χώρας μας, την οποία οι εταίροι καλούν, κατά κάποιο τρόπο, να διαπραγματευτεί σε ξένη γλώσσα. Κυρίως όμως το ίδιο γεγονός εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους καθώς ένα συμβατικό κείμενο που βρίθει ειδικών όρων και λεπτομερειών δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί πλήρως από το μη φυσικό ομιλητή της γλώσσας του κειμένου, όσο άπταιστα και αν την ομιλεί. Και όλα αυτά τα αυτονόητα τα επεσήμανε μόνο ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, όταν το πολυσέλιδο συμβατικό κείμενο έφτασε στα χέρια του στα αγγλικά όποτε και ξεκαθάρισε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να προσέλθει στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών για συζήτηση επί του κειμένου αν δεν πάρει στα χέρια του την επίσημη ελληνική απόδοση του. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί δεν έθιξαν καθόλου το εθνικής σημασίας αυτό θέμα – γιατί τι πιο εθνικό από την ίδια μας τη γλώσσα – γεγονός βέβαια που προβληματίζει τον κάθε εχέφρονα Έλληνα πατριώτη.

Και αν κάποιοι τα θεωρούν όλα αυτά ασήμαντες λεπτομέρειες τους θυμίζουμε το τρίπτυχο που προσδιορίζει την έννοια του έθνους: όμαιμον, ομόγλωσσον, ομόθρησκον εστί το ομόεθνον. Το τρίπτυχο αυτό πιστοποιεί πασιφανώς ότι η έννοια της γλώσσας είναι βασικό, αναπόσπαστο συστατικό της εθνικής ταυτότητας και άρα πρέπει να προφυλάσσεται σαν κόρη οφθαλμού ιδίως σε συνθήκες όπου κάποιοι επιχειρούν να μας θέσουν υπό επιτροπεία, περιορίζοντας την εθνική μας κυριαρχία. Για αυτό το λόγο άλλωστε ένας άλλος ποιητής σημειώνει χαρακτηριστικά: «όταν ένας λαός δεν τολμά να υπερασπιστεί τη γλώσσα του, είναι έτοιμος πια για τη σκλαβιά».

Σίσσυ Αλιγιζάκη

Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου