• 15 Νοεμβρίου 2011 13:07
• Καταχωρήθηκε σε: Άρθρα, Ειδήσεις, Νέος, Πολιτική
• Αριθμός σχολίων: 0

Της Αθηνάς Κρεμμύδα,

Υπεύθυνη του Τομέα Β/Ηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ.

Μέλος του Δ.Σ. της ΝΕ.Ο.Σ.

Το τελευταίο διάστημα ολόκληρος ο Ελληνισμός, καθηλωμένος στους δέκτες της τηλεόρασης, μεταξύ πληροφόρησης και παραπληροφόρησης, παρακολούθησε την τελευταία πράξη του δράματος από το αληθινό πρόσωπο του πολιτικού συστήματος.

Είδαμε, λοιπόν, την ανικανότητα της εξουσίας να κρύβεται πίσω από ένα δημοψήφισμα, την ανεπάρκεια του κομματικού συστήματος, το ευρώ να μας εγκαταλείπει, την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό σε σπασμένο καθρέφτη, οργισμένους αναλυτές και πολιτικούς στα τηλεοπτικά παράθυρα να θέλουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους όχι δια του επιχειρήματος αλλά δια της κραυγής, κομπάρσους να έρχονται στο προσκήνιο, το παρελθόν να μας καταδιώκει και ακούσαμε την λέξη «πατρίδα» όσες φορές δεν την είχαμε ακούσει τα τελευταία 37 χρόνια!

Το παρόν πολιτικό σύστημα ή με απλά λόγια ο δικομματισμός φέρεται κατώτερος των περιστάσεων και δεν δύναται να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη ίσως κρίση στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος, προκαλώντας έτσι την κατάρρευση του.

Η κατάρρευση, λοιπόν, του δικομματισμού αναδεικνύει τις μεγάλες ευθύνες αυτού του συστήματος που στηρίχτηκε στην ανικανότητα, την ανευθυνότητα και την διαφθορά και εν τέλει εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.

Η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στο ποσοστό που τους αναλογεί, έφερε στην επιφάνεια την ανάγκη συνεργασίας τριών κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ό.Σ. σε μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, κάνοντας έτσι ίσως την μεγαλύτερη κίνηση ευθύνης απέναντι στην πατρίδα που τόσο καιρό επικαλούνται, και αφήνοντας για λίγο στην άκρη το κομματικό-πολιτικό κόστος.

Η συμμετοχή του ΛΑ.Ό.Σ. στην κυβέρνηση αλλά και ο καθοριστικός του ρόλος στης πολιτικές εξελίξεις, του δίνει πλέον την δυνατότητα να δοκιμαστεί πρακτικά στην εξουσία και όχι θεωρητικά και εκ του ασφαλούς από τον ρόλο της αντιπολίτευσης, όπως η Αριστερά.

Εκτός όμως από το πολιτικό σύστημα, αυτό που χρίζει αλλαγής είναι και ο τρόπος σκέψης η νοοτροπία του έλληνα ψηφοφόρου. Η συνεργασία των πολιτικών κομμάτων στην ίδια κυβέρνηση υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν είναι κακό. Κακό είναι η φοροδιαφυγή, τα φακελάκια, η γραφειοκρατία, η αναξιοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις μεταξύ πολιτικών και πολιτών, η υπερκατανάλωση, οι μίζες, η ατιμωρησία, η κατάχρηση δημοσίου χρήματος και όλα τα κακώς κείμενα που διέφθειραν την ελληνική κοινωνία. Πρέπει εμείς οι Έλληνες να καταλάβουμε ότι όταν η χώρα δεν ευημερεί σε οικονομικό, πολιτικό η εθνικό επίπεδο, δεν μπορεί ούτε οι πολίτες της να ευημερούν.

Η κατάσταση αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι δεδομένη και κρίσιμη. Τα πλεονεκτήματα μιας κυβέρνησης συνεργασίας είναι ότι μπορεί να ισορροπήσει τις δίκαιες κοινωνικές αντιδράσεις, απέναντι στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό. Γνωρίζοντας επίσης το συγκεκριμένο σχέδιο δράσης αυτής της κυβέρνησης καθώς και τα περιορισμένα χρονικά όρια, δεν μπορούμε να αναλωνόμαστε σε συζητήσεις περί πολιτικού κόστους του ΛΑ.Ό.Σ., της ΝΔ η του ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν σε αυτή την κυβέρνηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δίνουμε άφεση αμαρτιών σε όσους ευθύνονται που σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται μισό βήμα πριν από το γκρεμό. Τώρα όμως, έχει σημασία να βγάλουμε τις κομματικές παρωπίδες, γιατί όπως λέει ένα ρητό, «το μυαλό, όπως και το αλεξίπτωτο είναι χρήσιμο όταν είναι ανοιχτό», και να δώσουμε την τελευταία ευκαιρία στο μέλλον της Ελλάδας.

Τελικά, η κρίση που διανύουμε δεν είναι μόνο οικονομική, είναι βαθειά πολιτική, κοινωνική, κρίση αξιών και θεσμών και εντάσσεται σε μια ευρύτερη κρίση στην Ευρώπη η οποία πληρώνει το τίμημα της παγκοσμιοποίησης καθώς επίσης και της απαξίωσης των εθνών-κρατών.

Ας αφήσουμε, λοιπόν, τον ιστορικό του μέλλοντος να καταγράψει τα γεγονότα, ας αναλάβουμε και εμείς τις ευθύνες μας ως Έλληνες και υπερβαίνοντας τις διαφορές μας να περάσουμε από το «διαιρεί και βασίλευε» στο «η ισχύς εν τι ενώσει», δεδομένου ότι ίσως και μετά τις εκλογές, που πολύ επικαλούνται, να είναι αναπόφευκτη η συνεργασία μεταξύ κομμάτων.

Αφήστε το σχόλιό σας