• 18 Οκτωβρίου 2011 01:00
• Ετικέτες: Αγανακτισμένοι
• Καταχωρήθηκε σε: Άρθρα, Νέος

του Κώστα Καρδαρά
Προέδρου της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΛΑ.Ο.Σ.
Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσας

 
«Δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω…»

Νικόλας Άσιμος

Με την πλάτη στον τοίχο, παρακολουθούμε με οργή και αγανάκτηση τις τρέχουσες εξελίξεις:

* Την ανικανότητα της Κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρίση που μαζί με την ΝΔ έχουν δημιουργήσει.

* Τον στείρο αντιπολιτευτικό λόγο της ΝΔ, που αναζητώντας την ανταλλαγή της δυστυχίας των Ελλήνων με κομματικά οφέλη, εκτίθεται ανεπανόρθωτα στα μάτια όλων ως ένοχη μικροκομματισμού.

* Τις εύκολες αερολογίες της Αριστεράς, που συνδυαζόμενες με την σιωπηρή ελαχιστοποίηση της συνήθους επαναστατικής της γυμναστικής, δημιουργούν εύλογες υπόνοιες συνενοχής με το δικομματικό κατεστημένο, παράλληλα με την εξαπάτηση του λαού για δήθεν εναλλακτικές επιλογές.

Άσχετα με το πρόσχημα της παγκόσμιας κρίσης, ο δικομματισμός και οι αριστεροί συνοδοιπόροι του, το σύνολο δηλαδή του μεταπολιτευτικού κατεστημένου, έχουν ακέραια και βαριά ευθύνη για το κατάντημα της πατρίδας μας, της οποίας η εθνική κυριαρχία τίθεται καθημερινά υπό αμφισβήτηση και βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, αν όχι σε σημείο μη επιστροφής.

Χαμένοι στις σκολιές ατραπούς της οικονομολογίας και αριθμολαγνείας των συνενόχων ΜΜΕ δεν πρέπει να ξεχνάμε τα όσα επιθυμούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Να μην ξεχνάμε δηλαδή πως:

* Αυτοί γιγάντωσαν το ποσοστό του δημόσιου χρέους από 8,5 % του ΑΕΠ το 1960 και 31% το 1981 80% το 1988 και σταθερά πάνω από 110% από το 1993 μέχρι σήμερα.

* Αυτοί αφάνισαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές ευτελίζοντας την αγροτική και κτηνοτροφική μας παραγωγή και απαξιώνοντας πολύτροπα τους συνεταιρισμούς, μετατρέποντας τους αγρότες σε κρατικοδίαιτους επιδοτοσυντηρούμενους χθες, σε νεόπτωχους σήμερα.

* Αυτοί δημιούργησαν το κράτος-δεινόσαυρο, γιγάντιο, πολυδάπανο και αργοκίνητο, εμπόδιο και όχι αρωγό στην ανάπτυξη, κομματικό εντολοδόχο και όχι κυρίαρχη οργάνωση σε νομικό πρόσωπο του λαού, τεχνητά ποθούμενο παράδεισο που αντί για ουρί και πιλάφι, μοιράζει θέσεις και μίζες στους μουτζαχεντίν τους.

 * Αυτοί συνέβαλαν ολόψυχα και με πολλούς τρόπους στην κατάληψη της χώρας μας από εκατομμύρια λαθρομεταναστών, νομιμοποιώντας τους ηθικά και νομικά, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό, ρημάζοντας τις εργασιακές σχέσεις, δυναμιτίζοντας το πολιτιστικό μας υπόστρωμα και υπονομεύοντας κάθε τομέα της δημόσιας ζωής.

* Αυτοί είναι που διέλυσαν την εθνική μας οικονομία, κλέβοντας, σπαταλώντας και διαμοιράζοντας, διαχειριζόμενοι τον εθνικό πλούτο με την λεπτότητα αγέλης υαινών, αυτοί έκλεψαν τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων με την φούσκα του χρηματιστηρίου και εξανέμισαν τα ασφάλιστρα του κόπου του λαού μας στα δομημένα ομόλογα των χρηματιστηρίων, αυτοί σπατάλησαν τον ιδρώτα όλων μας αλλά και των πατεράδων μας σε ανούσια, ανώφελα και επιδεικτικά έργα βιτρίνας, πανάκριβο στίλβωμα των άδειων τενεκέδων τους.

* Αυτοί ρήμαξαν την πάλαι ποτέ ανθούσα ελληνική βιομηχανία με τον κομματοστραφή και κομματοτραφή συνδικαλισμό και τις ολέθριες ρυθμίσεις τους όπως τον Οργανισμό Εξυγίανσης Επιχειρήσεων, το τέλμα που κόλλησε το τραίνο της βιομηχανικής μας ανάπτυξης από την δεκαετία του 80, το ολέθριο ανάχωμα που ανέστειλε την δημιουργική αλκή της βιομηχανίας μας και τίναξε στα ύψη το δημόσιο χρέος.

* Αυτοί όλοι, δήθεν «δεξιοί», δήθεν «σοσιαλιστές» και αριστεροί, όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, συκοφάντησαν, σπίλωσαν και κατακερμάτισαν συστηματικά ολόκληρο το αξιακό σύστημα της κοινωνίας μας, ανατρέποντας εκ βάθρων ολόκληρο το ηθικό μας οικοδόμημα, μη προσφέροντας για αντικατάσταση τίποτε άλλο παρά τις χρεωκοπημένες αξίες που ούτε οι ίδιοι πίστευαν στ’ αλήθεια και την ηθική της παντοδυναμίας του κέρδους, της συναλλαγής και της διαφθοράς η οποία χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει την καθημερινότητά τους. Αυτοί είναι που στην θέση της πατρίδας, της θρησκείας, της προσφοράς στο σύνολο, της τιμιότητας, της τιμής και της αξιοπρέπειας, έβαλαν τις θολές τους ιδέες της παγκοσμιοποίησης, της ισοπέδωσης και του πολυεθνικού μαζοπολτού, δημιουργώντας εγκαιροφλεγείς βόμβες γκετοποιήσεως, φυλετικού μίσους και θρησκευτικού φονταμενταλισμού που οι εκρήξεις τους αντηχούν ήδη.

* Αυτοί είναι που απέκρυψαν όσο εθνικό μας πλούτο δεν ξεπούλησαν. Αυτοί είναι που επί δεκαετίες καμώνονται πως αγνοούν τα πλούσια φυσικά κοιτάσματα της χώρας μας σε υδρογονάνθρακες και όχι μόνον, αυτοί είναι που της στερούν ακόμη την εκμετάλλευσή τους, απεμπολώντας χωρίς ενδοιασμό αλλά και ατιμώρητα τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη (ΑΟΖ) εκτελώντας τις υπερατλαντικές εντολές τους.

* Αυτοί είναι που υπακούοντας στις εντολές είτε των μυστικών τους λεσχών ή των αριστερών τους ονειρώξεων, απεμπόλησαν συστηματικά όλα μας τα εθνικά δίκαια, εγκαταλείποντας βορά αλλότριων το όνομα αλλά και την πολιτική, πολιτιστική και ιστορική του βαρύτητα, της Μακεδονίας μας, λεπταίνοντας μέχρις εξαφανίσεως τον ομφάλιο λώρο με την εθνική μας διασπορά, συντρίβοντας τους όποιους δεσμούς του ελλαδικού κράτους με τον αλύτρωτο ελληνισμό, εγκαταλείποντας τους αδελφούς μας στην μοίρα τους, εγκαταλείποντας τον Ελληνισμό της Κύπρου έρμαιο των αρπακτικών και ληστρικών διαθέσεων του παγκοσμιοποιημένου ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και των Μογγόλων μαντροσκύλων τους. Αυτοί βομβάρδισαν διαρκώς και σκληρά την εθνική μας συνείδηση και τα στοιχεία του εθνισμού μας, αυτοί μετέτρεψαν την Θράκη μας σε προκεχωρημένο φυλάκιο του τουρκικού αλυτρωτισμού συμπράττοντας συγχρόνως σε μία εκσυγχρονισμένη τουρκικής καθοδηγήσεως γενοκτονία των Πομάκων συνελλήνων μας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και ήρθε ο καιρός να μην συγχωρούμε πια. Αυτοί όλοι, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Συμμαχία και πάσης φύσεως Αριστερά δεν έχουν καμία σχέση όπως παριστάνουν με την λύση του προβλήματος. Αυτοί οι ίδιοι είναι το πρόβλημα! Αυτοί είναι που όλες τις δεκαετίες της Μεταπολίτευσης το γέννησαν και το δημιούργησαν, ανδρώθηκαν και μεγάλωσαν μαζί του, συνυφάνθηκαν στέρεα μαζί του, ώστε σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του.

Γι’ αυτό, ακόμα και οι ειλικρινείς (ας πούμε) μεμονωμένες ατομικές τους προσπάθειες, πέφτουν στο κενό. Γι’ αυτό, κάθε τους κίνηση μας βυθίζει όλο και πιο βαθιά στην κινούμενη άμμο. Γι’ αυτό, παρά την ληστρική δήωση του εισοδήματός μας, το έλλειμμα αντί να μικραίνει μεγαλώνει. Γι’ αυτό, δεν τιμωρήθηκε κανείς ένοχος. Γι’ αυτό, το νερό της λήθης τείνει να γίνει το εθνικό μας ποτό.

Εμείς όμως δεν ξεχνάμε συνέλληνες. Εμείς όμως, όπως οφείλουμε, δεν ξεχνάμε την πατρίδα μας μα ούτε και όσους την έβλαψαν. Δεν εξανεμίζουμε την οργή και την αγανάκτησή μας διαυλώνοντάς τες είτε στους δήθεν «στρατηγικούς στόχους» της στοχευμένης αποτυχίας τους ή στις διαρκώς «γόνιμες» αλλά μονίμως «έπεα πτερόεντα», σταθερά αρνητικές παρεμβάσεις της αντιπολίτευσης. Δεν πιστεύουμε την ανέξοδη και αδιέξοδη ξύλινη γλώσσα των αριστερών, που είναι οι στυλοβάτες και το ηθικό άλλοθι του συστήματος και βασικοί συνένοχοι της μεγαλύτερης πολύπλευρης μεταπολεμικής μας κρίσης. Δεν πρέπει να διαλάθει η αγανάκτησή μας στις επιθυμητές από το σύστημα ασύντακτες και χαώδεις εκδηλώσεις οργής.

Αντίθετα, πρέπει να αρθρώσουμε και να υλοποιήσουμε τον πολιτικό μας λόγο και πράξη, ενισχύοντας με κάθε τρόπο, φανερά και ελεύθερα – ας το πάρουν όλοι απόφαση, τα «μαγαζιά» πάνε για κλείσιμο και ο αριστερός σκοταδισμός πρέπει να πάρει τέλος – τους φορείς που έχουν σημαία τους και διαπνέονται από την πατριωτική ιδεολογία, την μόνη που μπορεί να οδηγήσει την χώρα έξω από το λαβύρινθο της παρακμής. Συγκεκριμένα όμως, χωρίς γενικότητες και αοριστολογίες, η ανενδοίαστη πατριωτική υπόσταση, ο πατριωτικός λόγος και η αναμφίβολα γόνιμη και σοβαρή αντιπολίτευση του ΛΑ.Ο.Σ., είναι εκείνοι οι παράγοντες που πρέπει να κάνουν κάθε Έλληνα που νοιάζεται για το μέλλον της χώρας και των παιδιών του, να τον τοποθετήσει πρώτο στην λίστα των πολιτικών του επιλογών. Πλαισιώνοντας και ενισχύοντάς τον, διευρύνοντας και σταθεροποιώντας την βάση του, διαμορφώνοντας και οξύνοντας την αιχμή του ιδεολογικού του δόρατος στις φλόγες της συλλογικής μας ψυχής, ο ΛΑ.Ο.Σ. μπορεί και θα αποτελέσει το όπλο και το εργαλείο συνάμα του λαού μας για την ανατροπή του παρηκμασμένου και σάπιου κατεστημένου της μεταπολίτευσης και το χτίσιμο της κοινωνίας του ελληνικού μας μέλλοντος. Ας τολμήσουμε!