• 5 Αυγούστου 2011 12:30
• Καταχωρήθηκε σε: Γραφείο Τύπου, Συνεντεύξεις
• Αριθμός σχολίων: 0

Εάν χρειαζόταν θα μπορούσα να συνυπάρξω και με τον οποιονδήποτε. Αυτή τη στιγμή πρέπει να βρούμε ένα τρόπο συνεννόησης. Αυτή η συνεννόηση, δυστυχώς, δεν έρχεται από προσωπικούς σχεδιασμούς. Ο καθένας θέλει το «βιλαέτι» του. Δεν είναι όμως έτσι. Είπα προχτές στη Βουλή: «Τι να το κάνεις να είσαι ιδιοκτήτης μιας οικίας που έχει καεί»;

Όταν φλέγεται το οίκημα που μας φιλοξενεί, χρειαζόμαστε όλους τους πυροσβέστες. Αυτή την στιγμή δεν βλέπω «πυροσβέστες». Βλέπω «εμπρηστές» γύρω μου και ανησυχώ πάρα πολύ.

Αυτά μεταξύ άλλων δήλωσε ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ κ. Γ. Καρατζαφέρης στην εκπομπή « ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΗ ΝΕΤ».

Για τα ταξί

Προς τι όλη αυτή η φασαρία και η ζημιά; Δεν είχε κανένα λόγο να παρέμβει ο κ. Ραγκούσης – όπως παρενέβη – για να έχουμε αυτή την εξέλιξη η οποία έχει κομβικές συνέπειες για την οικονομία της χώρας. Προς τι αυτή η αναστάτωση; Θα έλεγα ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα σοβαρότητας. Η κατάργηση του κ. Ρέππα από τον κ. Ραγκούση, νομίζω δημιουργεί προβλήματα πρώτα από όλα στο ΠΑΣΟΚ, δεύτερον στον τόπο και τρίτον στο πολιτικό κόσμο. Δεν μπορώ να καταλάβω, η εναλλαγή ενός υπουργού και μάλιστα του ιδίου κόμματος μπορεί να έχει τέτοια διαφορετική διάσταση; Ήταν μια πράξη θα έλεγα, όχι εξαιρετικά σοφή. Έχουμε μια διασάλευση της κοινωνικής ζωής ,αυτό είναι μια πραγματικότητα. Ο καθένας στηρίζοντας τα δικά του θέματα, όπως εκείνος τα βλέπει, αναστατώνει με έναν προκλητικό τρόπο τη ζωή.

Δεν μπορεί λοιπόν το δικαίωμα του ενός εκάστου να καταπατά τα δικαιώματα του άλλου. Δηλαδή λείπει η σύνεση, η υπευθυνότητα, η σοβαρότητα και αυτό διδάσκεται ιδιαίτερα από την κυβέρνηση η οποία απέτυχε εξαιρετικά σε αυτόν τον τομέα.

Για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης.

Σαφέστατα ο κ. Βενιζέλος έχει μια άλλη προσέγγιση των πραγμάτων, ίσως ευρύτερη και βαθύτερη. Δεν νομίζω όμως ότι φτάνει μόνος του ο κ. Βενιζέλος. Εγώ έχω μια  εκτίμηση στις νοηματικές του διαδρομές, αλλά αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται μια βελτίωση της όλης «ομάδας», και δυστυχώς, δεν είναι όλοι οι καλοί μόνο στο ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν και στα άλλα κόμματα. Και στη ΝΔ, και σε εμάς, και κάπου αλλού. Αν δεν βρεθούμε οι καλύτεροι να αναλάβουμε ευθύνες σε μια τόσο πολύ δύσκολη στιγμή για τον τόπο, πότε θα γίνει αυτό το προσκλητήριο;

Για την αποτυχημένη προσπάθεια οικουμενικής κυβέρνησης

Πρέπει να πω ξεκάθαρα σε όλους τους τόνους στον κ. Παπανδρέου ότι αυτό το «πράγμα», έτσι έχω ονομάσει την κυβέρνηση, δεν τραβάει και πρέπει να ληφθούν σοβαρότατες θα έλεγα σκέψεις και  αποφάσεις από τον πολιτικό κόσμο για να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Μην κοροϊδευόμαστε και μην έχουμε αυταπάτες. Εάν δεν υπάρξει ένα οικουμενικό σχήμα, δεν μπορεί να «τσουλήσει» αυτό το πράγμα.

Είχα πει και είχα προηγηθεί ότι θα μπορούσε να δοθεί η λύση εάν γινόταν αναπληρωτής Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς. Με μια διαφορά. Εγώ το έλεγα σοβαρά, ενώ ο κ. Σαμαράς προσπαθώντας να ξεφύγει λοιδορούσε αυτή την κατάσταση. Επαναλαμβάνω μια φορά ακόμα ότι χρειάζεται να συνυπάρξουμε όλοι.  Ο ρόλος του κ. Σαμαρά δεν θα μπορούσε να είναι ένας υποδεέστερος από Αναπληρωτής Πρωθυπουργός, ή κάτι άλλο από τη στιγμή που η χώρα χρειάζεται όλες τις δυνάμεις της για να φύγουμε από το τέλμα.

Εμένα βάλτε με στην «αποθήκη», δεν χρειάζομαι «βιτρίνα». Αυτό όμως που χρειάζεται ο τόπος και ο χώρος είναι να αλλάξουμε πολιτική. Δεν μπορεί ο ένας να ανεβάζει, ο άλλος να κατεβάζει, ο ένας να σπρώχνει και ο άλλος να τραβάει. Αυτό δηλαδή το οποίο γίνεται σήμερα. Είναι ένα αδιέξοδο.

Δεν λέω ότι η συναίνεση θα αποσοβήσει τον κίνδυνο, αλλά, εν πάση περιπτώσει δεν θα τον μεγαλώσει. Θα τον μικρύνει. Αν μπορέσουμε να συνεννοηθούμε όλοι και να συνειδητοποιήσουμε ότι το πράγμα είναι εξαιρετικά ρευστό και να συνεννοηθούμε δεν γίνεται. Ο σκοπός είναι να μπορέσουμε να συνδυάσουμε αυτές τις πολιτικές για να προσφέρουμε ότι είναι δυνατόν στον τόπο.

Ζητάω περισσότερη σύνεση που δεν την βλέπω. Ζητάω συνεννόηση την οποία δεν διακρίνω. Ζητάω όρεξη για δουλειά, πατριωτισμό αν θέλετε, ο οποίος δεν αγγίζει  πολλούς πέρα από τον κομματικό πατριωτισμό.

Όλοι μετράνε με το τι συμφέρει το κόμμα τους. Εγώ μιλάω με το τι συμφέρει την Ελλάδα.

Οδηγούμαστε  σε μια παγκόσμια σεισάχθεια

Έχουμε πάρει μια ανάσα – ας το καταλάβει καλά ο Ελληνικός λαός- μια ανάσα που θα διαρκέσει 2 μήνες, ίσως και μερικές ημέρες παραπάνω. Αλλά, εάν δεν αντέξουμε μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, τότε μην περιμένει κανείς το όραμα όλων μας να βγούμε από την κρίση ότι θα γίνει πράξη.

Στο μέλλον θα οδηγηθούμε σε μια παγκόσμια «σεισάχθεια», δεν γίνεται διαφορετικά. Αυτό το λογιστικό χρέος ανάμεσα σε όλες τις χώρες νομίζω ότι τους δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Ο κίνδυνος να πέσει η Αμερική ήταν άμεσος προχτές, κάτι το οποίο φάνταζε απραγματοποίητο να συμβεί εδώ και 10 με 15 χρόνια. Όμως, να που τώρα είναι χειροπιαστό. Στη Ευρώπη νομίζω ότι βρισκόμαστε σαφώς προ μηνυμάτων διάλυσής της, και δεν είναι κάτι καινούριο. Αυτή η προσπάθεια για Ευρωπαϊκή ένωση έχει ξαναγίνει. Να σας θυμίσω την Ιερά Συμμαχία και πως διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη. Δεν πιστεύω ότι πρόλαβαν οι Ευρωπαίοι – με τον άγαρμπο και άκομψο τρόπο -  να ενώσουν αυτό το χώρο σε ένα ενιαίο έθνος και κράτος.

Ρεαλιστική η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ για τα ναρκωτικά

Ο ΛΑ.Ο.Σ έχει πρόταση η οποία είναι ρεαλιστική. Πρώτα – πρώτα ο χρήστης δεν είναι ασθενής. Είναι «τραυματίας» ενός πολέμου. Πρόκειται για πόλεμο. Πόλεμο που έχει να κάνει με τη διάλυση της νεολαίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Άρα, ο χρήστης είναι τραυματίας, και τον τραυματία τον περιποιείσαι. Δεύτερον: Το υποκατάστατο ή τη δόση τη δίνουν τα κρατικά νοσοκομεία με εξαιρετική προσοχή. Αν λοιπόν η δόση δίδεται από τα κρατικά νοσοκομεία, τότε δεν υπάρχει ρόλος και θέση για τον έμπορο για να εξαφανίσουμε τον έμπορο. Ο μέγας εγκληματίας είναι ο έμπορος,  και όχι ο τραυματίας. Ελεγχόμενη δόση σημαίνει σιγά – σιγά να σε βγάλω από το πρόβλημα, αλλά δεν σε ωθώ στην πορνεία, δεν σε κάνω κλέφτη, δεν σε βάζω στο περιθώριο. Καλύτερα να ελέγχει το κράτος την εξέλιξη των ναρκωτικών, παρά να τρέχει πίσω από τα γεγονότα τα οποία είναι εξαιρετικά δυσμενή.

Χάνουμε μια ολόκληρη πόλη από θανάτους νέων παιδιών από ναρκωτικά, και από τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα . Δεν περισσεύουν τα παιδιά σε μια χώρα υπογεννητικότητας. Να προστατεύσουμε τα Ελληνόπουλα από τον έμπορο ναρκωτικών, στον οποίον πρέπει να εξαντλήσουμε τις βαρύτερες των ποινών.

Η αντιμετώπιση του χρέους απαιτεί έξυπνες κινήσεις

Οφείλουμε μεγάλη «ευγνωμοσύνη» στους 3 μεγάλους οίκους αξιολόγησης γιατί με τις αξιολογήσεις τους έχουν μειώσει σημαντικά την αξία του χρέους μας. Το χρέος μας δεν είναι 300 δισ. αλλά 150. Μπορούμε να διαχειριστούμε το χρέος μας, αρκεί να κάνουμε έξυπνες κινήσεις. Υπάρχουν τεράστια αποθέματα. Απλώς, ο κ. Παπανδρέου δεν τα βρήκε τότε που μίλαγε. Έψαχνε στο «υπόγειο», ενώ αυτά είναι στα «ρετιρέ».

Μερικοί ποντάρουν στο χάος

Φοβάμαι τα απρόοπτα και απρόβλεπτα τα οποία ξεφεύγουν και δεν μπορεί να τα εστιάσει σωστά και σοβαρά η κυβέρνηση. Μπορεί να «τορπιλίσουν» τις οποιεσδήποτε καταστάσεις. Οι χειρισμοί οι οποίοι πρέπει να γίνουν σε διάφορους τομείς είναι εξαιρετικά λεπτοί.  Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται και παίζουν με τα «σπίρτα». Είναι προφανής ο φόβος να υπάρξει μια πυρκαγιά.  Το θέμα είναι αν αυτά θα μπορέσουν να ελεγχθούν ή θα ξεφύγουν από τον έλεγχο μας.

Πιστεύω ότι η 15^η Οκτωβρίου είναι καθοριστική ημερομηνία. Να φθάσουμε μέχρι εκεί για να αρχίζει να «γυρίζει ο τροχός». Αυτοί οι δύο μήνες είναι πάρα πολύ δύσκολοι.

Δεν έχω πειστεί ότι όλος ο πολιτικός κόσμος θέλει πραγματικά να βγει η χώρα μας από την κρίση. Δυστυχώς, μερικοί, κινούμενοι μικροπολιτικά πιστεύουν πως δεν πειράζει, λένε,  ας πάθει ζημιά η παρούσα κυβέρνηση για να ωφεληθούμε εμείς. Έχω διαβάσει και έχω ανατριχιάσει με τις δηλώσεις κάποιου πολιτικού αρχηγού ο οποίος λέει ότι «ποντάρει στο χάος». Δεν μπορώ να τα υιοθετήσω αυτά. Οι δημοσκοπήσεις κάνουν μεγάλη ζημιά στη πολιτική ζωή του τόπου. Κάποιοι κάνουν αποτύπωση κάθε ημέρα της πολιτικής δράσης, πράξης και ενέργειας κάτω από το μικροπολιτικό τους πρίσμα, αν δηλαδή ωφελούνται 0.5%, και όχι αν ωφελείται η Ελλάδα.

Δεν το βλέπω έτσι. Το ζητούμενο είναι τι ωφελεί την πατρίδα μας. Αυτό πρέπει  να κάνουμε και να επιδιώξουμε όλοι.

Κάνω μια έκκληση προς όλους αυτούς οι οποίοι κινούνται στα άκρα περιθώριο της πολιτικής μας ζωής. Περισσότερη σοβαρότητα και περισσότερη συνεργασία. Δεν βλάπτει να μιλάμε μεταξύ μας.

Οι σχέσεις με τον κ. Σαμαρά

Αισθάνομαι ότι οι σχέσεις μας είναι καλύτερες από ότι ήταν πριν 3 – 4 μήνες. Έχει την δική του αντίληψη ο κ. Σαμαράς. Ενδεχομένως να πιστεύει ότι η δική του ανέλιξη περνά από την καθίζηση κάποιων άλλων. Δεν είναι πάρα πολύ σοφό και σαφές αυτό.

Πιστεύω ότι έχει διδαχθεί από τα λάθη του άμεσου παρελθόντος, αλλά και του «περιβάλλοντος» του,   και θα δείξει στο αύριο μια πιο εύπεπτη – ευέλικτη κατάσταση.

Το θέλω αυτό πάρα πολύ αυτό γιατί εξυπηρετεί τις σοβαρές ανάγκες που έχει η χώρα μας.

Βλέπω τις εκλογές αναγκαίες, αλλά δεν ξέρω αν τελικά θα γίνουν.

Μια νέα πολιτική για την έξοδο από την κρίση

Αν αύριο συνεννοηθούν τα τρία μεγάλα κόμματα και ενδεχομένως και τα δύο μικρότερα, σαφώς θα πάμε σε μια νέα πολιτική. Οι 5 πολιτικοί αρχηγοί σαφώς θα μπορέσουν να διαχειριστούν την κατάσταση στην Ευρώπη καλύτερα από τον έναν.  Σαφώς μιλάμε για άλλη πολιτική. Ποιος είπε για αυτή την σημερινή πολιτική;

Αρνούμαι πολλά από τον Εφαρμοστικό νόμο τον οποίο ψήφισε ο κ. Σαμαράς. Έχω ενστάσεις. Αλλά, αυτά πρέπει να γίνουν στο πλαίσιο μιας νέας δυναμικής πολιτικής παρουσίας η οποία θα είναι το οικουμενικό σχήμα διακυβέρνησης της χώρας.

Αυτό το «καπρίτσιο» ή το «βίτσιο» νομίζω ότι κοστίζει εξαιρετικά πολύ στην Ελλάδα, και ελπίζω να μην το πληρώσουμε ακριβότερα.

Ανάγκη συνύπαρξης

Διαφωνώ με τις κομματικές, πολιτικές «τοπογραφίες». Το θέμα είναι το ποιοι μπορούμε να συνεννοηθούμε. Ο ΛΑ.Ο.Σ κινείται στις αρχές του πατριωτισμού από όπου δεν αποκλείεται κανένας Έλληνας. Θα ήταν λάθος να αποκλείσουμε και να περιορίσουμε τον πατριωτισμό σε ένα γεωγραφικό χώρο. Τώρα η ανάγκη μας υποβάλλει στην δοκιμασία της πολιτικής συνύπαρξης για το  καλό της Ελλάδας.

Δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά σήμερα. Υπάρχει μια συγκεκριμένη «συνταγή» η οποία ακολουθείται σε όλη την Ευρώπη-  είτε αυτή λέγεται Θαπατέρο Σοσιαλιστής, είτε λέγεται δεξιός Μπερλουσκόνι- για την έξοδο από την κρίση. Αυτές οι ετικέτες του παρελθόντος με τις οποίες ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια, θεωρώ ότι παραμερίζονται από την σημερινή πραγματικότητα.

Να πάμε όσοι μπορούμε να συνεννοηθούμε. Όσοι διαθέτουμε κάποιες επαρκείς νοηματικές διαδρομές για την σύλληψη πραγμάτων, τα οποία ίσως είναι εξαιρετικά δύσκολα για κάποιους ανθρώπους. Αυτή είναι η πρόταση μου και θα την  υποστηρίξω μέχρι τέλους.

Αφήστε το σχόλιό σας